aspekte van die naamwoordkonstruksie in griekwa-afrikaans

Die besprekings berus op 'n objektiewe beskrywing van elke respondent se gebruik van die
voornaamwoorde.
Die tipering van die voornaamwoorde geskied aan die hand van die uiteensetting in afdeling
4.1, naamlik:
• die bepaalde voornaamwoonle, wat alle persoonlike voomaamwoorde, aanwysende
voornaamwoorde en betreklike voornaamwoorde insluit, en waar die spreker binne die
gesprekskonteks aanvaar dat die saak waaroor gepraat word aan die aangesprokene
bekend is.
• Die niebepaalde voomaarnwoorde, wat die onbepaalde voornaamwoorde en die vraende
voornaamwoorde insluit, en waar die spreker aanvaar dat die aangesprokene onbekend is
met die saak onder bespreking.
'n Skematiese voorstelling van die voomaamwoorde soos dit in Standaardafrikaans, die koine
. en Griekwa-Afrikaans voorkom, word inleidend tot elke bespreking aangebied.
4.5 DIE BEPAALDE VOORNAAMWOORDE
4.5.1 Die persoonlike voornaarnwoorde
In die koine vervul die "egte" persoonlike voornaamwoorde (Ponelis 1979:55) sintakties
bepaalde funksies:
• as subjek ofas koppel werkwoordaanvulling
• in die nie-subjekvorm as setselaanvulling ofas objek
• in attributiewe vorm as voorbepaling by 'n naamwoordstuk
• as selfstandige besitsvorm, en
• die as setselaanvulling: daarvan > van die.
Die voornaamwoorde is na aanleiding van hulle sintaktiese funksies geleksikaIiseer, soos in
ek, my, myne. Hierdie sintaktiese funksies vorrn ook die grondslag van 'n klassifikasie waar
daar nie leksikale differensiasie voorkom nie, soos in my as objeksvorm x my as besitlike
vorm.
36