Paulus se Eerste Briewe: Galasiërs - Free Bible Commentary
Paulus se Eerste Briewe: Galasiërs - Free Bible Commentary
Paulus se Eerste Briewe: Galasiërs - Free Bible Commentary
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
B. <strong>Paulus</strong> <strong>se</strong> gebruiklike dank<strong>se</strong>gging (vgl. Romeine, I en II Korintiërs, Efesiërs, Filippen<strong>se</strong>, Kolos<strong>se</strong>n<strong>se</strong>, I en II<br />
Tessaloni<strong>se</strong>n<strong>se</strong>) is afwesig. Dit weerspieël die spanning tus<strong>se</strong>n <strong>Paulus</strong> en hierdie groep kerke.<br />
C. Ver<strong>se</strong> 6-10 bewerkstellig die teologie<strong>se</strong> tema van die hele boek. Mens kan amper sê dat hierdie aantal ver<strong>se</strong> al die<br />
teologie<strong>se</strong> elemente bevat wat <strong>Paulus</strong> in die brief onwikkel.<br />
D. <strong>Galasiërs</strong> 1:11-2:21 vorm ‘n outobiografie<strong>se</strong> gedeelte waarin <strong>Paulus</strong> sy apostelskap verdedig en sodoende ook sy<br />
evangelie. Dit is soortgelyk aan II Korintiërs 10-13.<br />
E. <strong>Galasiërs</strong> 1:11-2:14 word as volg verdeel:<br />
1. <strong>Paulus</strong> was nie afhanklik van die apostels in Jerusalem nie, 1:11-24.<br />
2. <strong>Paulus</strong> is erken deur die kerk in Jerusalem, 2:1-10.<br />
3. ‘n Voorbeeld van <strong>Paulus</strong> <strong>se</strong> gelykheid, 2:11-14.<br />
F. Die hoofgedeelte van die brief is 2:15-6:10. Dit kan as volg verdeel word:<br />
1. <strong>Paulus</strong> verdedig die doktrinale waarhede van sy evangelie, 2:15-4:20.<br />
2. <strong>Paulus</strong> verdedig die implikasies van sy evangelie, 5:1-6:10.<br />
WOORD- EN FRASESTUDIE<br />
OAV TEKS: 1:1-5<br />
1 PAULUS, ’n apostel nie vanweë men<strong>se</strong> of deur ’n mens nie, maar deur Jesus Christus en God die Vader wat<br />
Hom uit die dode opgewek het, 2 en al die broeders wat by my is—aan die gemeentes van Galasië: 3 Genade vir julle<br />
en vrede van God die Vader en on<strong>se</strong> Here Jesus Christus, 4 wat Hom<strong>se</strong>lf gegee het vir ons sondes, sodat Hy ons kan<br />
uitred uit die teenwoordige bo<strong>se</strong> wêreld, volgens die wil van on<strong>se</strong> God en Vader, 5 aan wie die heerlikheid toekom in<br />
alle ewigheid! Amen.<br />
1:1 “<strong>Paulus</strong>” Saulus van Tarsus word die eerste keer <strong>Paulus</strong> genoem in Handelinge 13:9. Die meeste Jode van die<br />
‘diaspora’ het waarskynlik ‘n Hebreeu<strong>se</strong> naam en ‘n Griek<strong>se</strong> naam gehad. Indien wel het Saulus <strong>se</strong> ouers hom hierdie naam<br />
gegee, maar hoekom verskyn “<strong>Paulus</strong>” dan skielik in Handelinge 13? Moontlik (1) het ander hom so begin noem of (2) het<br />
hy begin om met die term ‘klein’ of ‘minste’ na hom<strong>se</strong>lf te verwys. Die Griek<strong>se</strong> naam Paulos beteken ‘klein’. Verskeie<br />
teorieë oor die oorsprong van hierdie Griek<strong>se</strong> naam bestaan:<br />
1. die tweede eeu<strong>se</strong> tradisie dat <strong>Paulus</strong> kort, vet, kaalkop, met geboë bene, ruie wenkbroue en uitpeul oë was is ‘n<br />
moontlike oorsprong van die naam, afgelei van ’n nie-kanonieke boek uit Tessalonika, genaamd <strong>Paulus</strong> en<br />
Thekla.<br />
2. passasies waar <strong>Paulus</strong> hom<strong>se</strong>lf ‘die geringste van die heiliges’ noem omdat hy die kerk vervolg het, soos in Han.<br />
9:1-2 (vgl. I Kor. 15:9; Ef. 3:8; I Tim. 1:15).<br />
Sommige sien hierdie ‘geringheid’ as die oorsprong van die <strong>se</strong>lfverko<strong>se</strong> titel. In ‘n boek soos <strong>Galasiërs</strong>, waar hy sy<br />
onafhanklikheid en gelykheid met die Jerusalem twaalf beklemtoon, blyk hierdie moontlikheid ietwat onwaarskynlik te<br />
wees (vgl. II Kor. 11:5; 12:11; 15:10).<br />
◙ “’n apostel” ‘Apostel’ kom van die Griek<strong>se</strong> woord, ‘om te stuur’ (apostellō). Jesus kies twaalf van sy dissipels om by<br />
Hom te wees op ’n spesiale manier en noem hulle ‘apostels’ (vgl. Mark. 6:30; Luk. 6:13).<br />
<strong>Paulus</strong> stel sy apostelskap in al sy briewe behalwe Filippen<strong>se</strong>, I en II Tessaloni<strong>se</strong>n<strong>se</strong> en Filemon. Die inleidende<br />
paragraaf is een van die sterkste bevestigings van sy apostelskap in enige van sy briewe as gevolg van die situasies in die<br />
kerke waar val<strong>se</strong> leraars probeer het om sy evangelie te weerlê deur hom persoonlik aan te val.<br />
VIR SPESIALE AANDAG: STUUR (APOSTELLŌ)<br />
Apostellō is die algemene Griek<strong>se</strong> woord vir ‘stuur’. Hierdie term het verskeie teologie<strong>se</strong> gebruike:<br />
A. Die rabbyne het dit gebruik vir iemand wat aangestel en gestuur is as verteenwoordiger van ‘n ander – soortgelyk<br />
aan wat ons vandag ’n ambassadeur sou noem.<br />
B. Dikwels verwys die term na Jesus wat gestuur is deur die Vader. In Johannes kry die term ‘n Messiaan<strong>se</strong><br />
konnotasie (vgl. Mat. 10:40; 15:24; Mark. 9:37; Luk. 9:48 en veral Joh. 4:34; 5:24,30,36,37,38; 6:29,38,39,40,57;<br />
7:29; 8:42; 10:36; 11:42; 17:3,8,18,21,23,25; 20:21). Dit word ook gebruik met betrekking tot die uitstuur van<br />
gelowiges deur Jesus (vgl. Joh. 17:18; 20:21).<br />
C. Die NT gebruik dit vir dissipels:<br />
1. Die oorspronklike binnekring van twaalf dissipels (Luk. 6:13; Han. 1:21-22).<br />
2. ’n Spesiale groep van helpers en medewerkers:<br />
a. Barnabas (vgl. Han. 14:4,14)<br />
b. Andronikus en Junias (KJV, Junia, vgl. Rom. 16:7)<br />
c. Apollos (vgl. I Kor. 4:6-9)<br />
d. Jakobus, broer van die Here (Gal. 1:19)<br />
6