04.05.2013 Views

Paulus se Eerste Briewe: Galasiërs - Free Bible Commentary

Paulus se Eerste Briewe: Galasiërs - Free Bible Commentary

Paulus se Eerste Briewe: Galasiërs - Free Bible Commentary

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

B. <strong>Paulus</strong> <strong>se</strong> gebruiklike dank<strong>se</strong>gging (vgl. Romeine, I en II Korintiërs, Efesiërs, Filippen<strong>se</strong>, Kolos<strong>se</strong>n<strong>se</strong>, I en II<br />

Tessaloni<strong>se</strong>n<strong>se</strong>) is afwesig. Dit weerspieël die spanning tus<strong>se</strong>n <strong>Paulus</strong> en hierdie groep kerke.<br />

C. Ver<strong>se</strong> 6-10 bewerkstellig die teologie<strong>se</strong> tema van die hele boek. Mens kan amper sê dat hierdie aantal ver<strong>se</strong> al die<br />

teologie<strong>se</strong> elemente bevat wat <strong>Paulus</strong> in die brief onwikkel.<br />

D. <strong>Galasiërs</strong> 1:11-2:21 vorm ‘n outobiografie<strong>se</strong> gedeelte waarin <strong>Paulus</strong> sy apostelskap verdedig en sodoende ook sy<br />

evangelie. Dit is soortgelyk aan II Korintiërs 10-13.<br />

E. <strong>Galasiërs</strong> 1:11-2:14 word as volg verdeel:<br />

1. <strong>Paulus</strong> was nie afhanklik van die apostels in Jerusalem nie, 1:11-24.<br />

2. <strong>Paulus</strong> is erken deur die kerk in Jerusalem, 2:1-10.<br />

3. ‘n Voorbeeld van <strong>Paulus</strong> <strong>se</strong> gelykheid, 2:11-14.<br />

F. Die hoofgedeelte van die brief is 2:15-6:10. Dit kan as volg verdeel word:<br />

1. <strong>Paulus</strong> verdedig die doktrinale waarhede van sy evangelie, 2:15-4:20.<br />

2. <strong>Paulus</strong> verdedig die implikasies van sy evangelie, 5:1-6:10.<br />

WOORD- EN FRASESTUDIE<br />

OAV TEKS: 1:1-5<br />

1 PAULUS, ’n apostel nie vanweë men<strong>se</strong> of deur ’n mens nie, maar deur Jesus Christus en God die Vader wat<br />

Hom uit die dode opgewek het, 2 en al die broeders wat by my is—aan die gemeentes van Galasië: 3 Genade vir julle<br />

en vrede van God die Vader en on<strong>se</strong> Here Jesus Christus, 4 wat Hom<strong>se</strong>lf gegee het vir ons sondes, sodat Hy ons kan<br />

uitred uit die teenwoordige bo<strong>se</strong> wêreld, volgens die wil van on<strong>se</strong> God en Vader, 5 aan wie die heerlikheid toekom in<br />

alle ewigheid! Amen.<br />

1:1 “<strong>Paulus</strong>” Saulus van Tarsus word die eerste keer <strong>Paulus</strong> genoem in Handelinge 13:9. Die meeste Jode van die<br />

‘diaspora’ het waarskynlik ‘n Hebreeu<strong>se</strong> naam en ‘n Griek<strong>se</strong> naam gehad. Indien wel het Saulus <strong>se</strong> ouers hom hierdie naam<br />

gegee, maar hoekom verskyn “<strong>Paulus</strong>” dan skielik in Handelinge 13? Moontlik (1) het ander hom so begin noem of (2) het<br />

hy begin om met die term ‘klein’ of ‘minste’ na hom<strong>se</strong>lf te verwys. Die Griek<strong>se</strong> naam Paulos beteken ‘klein’. Verskeie<br />

teorieë oor die oorsprong van hierdie Griek<strong>se</strong> naam bestaan:<br />

1. die tweede eeu<strong>se</strong> tradisie dat <strong>Paulus</strong> kort, vet, kaalkop, met geboë bene, ruie wenkbroue en uitpeul oë was is ‘n<br />

moontlike oorsprong van die naam, afgelei van ’n nie-kanonieke boek uit Tessalonika, genaamd <strong>Paulus</strong> en<br />

Thekla.<br />

2. passasies waar <strong>Paulus</strong> hom<strong>se</strong>lf ‘die geringste van die heiliges’ noem omdat hy die kerk vervolg het, soos in Han.<br />

9:1-2 (vgl. I Kor. 15:9; Ef. 3:8; I Tim. 1:15).<br />

Sommige sien hierdie ‘geringheid’ as die oorsprong van die <strong>se</strong>lfverko<strong>se</strong> titel. In ‘n boek soos <strong>Galasiërs</strong>, waar hy sy<br />

onafhanklikheid en gelykheid met die Jerusalem twaalf beklemtoon, blyk hierdie moontlikheid ietwat onwaarskynlik te<br />

wees (vgl. II Kor. 11:5; 12:11; 15:10).<br />

◙ “’n apostel” ‘Apostel’ kom van die Griek<strong>se</strong> woord, ‘om te stuur’ (apostellō). Jesus kies twaalf van sy dissipels om by<br />

Hom te wees op ’n spesiale manier en noem hulle ‘apostels’ (vgl. Mark. 6:30; Luk. 6:13).<br />

<strong>Paulus</strong> stel sy apostelskap in al sy briewe behalwe Filippen<strong>se</strong>, I en II Tessaloni<strong>se</strong>n<strong>se</strong> en Filemon. Die inleidende<br />

paragraaf is een van die sterkste bevestigings van sy apostelskap in enige van sy briewe as gevolg van die situasies in die<br />

kerke waar val<strong>se</strong> leraars probeer het om sy evangelie te weerlê deur hom persoonlik aan te val.<br />

VIR SPESIALE AANDAG: STUUR (APOSTELLŌ)<br />

Apostellō is die algemene Griek<strong>se</strong> woord vir ‘stuur’. Hierdie term het verskeie teologie<strong>se</strong> gebruike:<br />

A. Die rabbyne het dit gebruik vir iemand wat aangestel en gestuur is as verteenwoordiger van ‘n ander – soortgelyk<br />

aan wat ons vandag ’n ambassadeur sou noem.<br />

B. Dikwels verwys die term na Jesus wat gestuur is deur die Vader. In Johannes kry die term ‘n Messiaan<strong>se</strong><br />

konnotasie (vgl. Mat. 10:40; 15:24; Mark. 9:37; Luk. 9:48 en veral Joh. 4:34; 5:24,30,36,37,38; 6:29,38,39,40,57;<br />

7:29; 8:42; 10:36; 11:42; 17:3,8,18,21,23,25; 20:21). Dit word ook gebruik met betrekking tot die uitstuur van<br />

gelowiges deur Jesus (vgl. Joh. 17:18; 20:21).<br />

C. Die NT gebruik dit vir dissipels:<br />

1. Die oorspronklike binnekring van twaalf dissipels (Luk. 6:13; Han. 1:21-22).<br />

2. ’n Spesiale groep van helpers en medewerkers:<br />

a. Barnabas (vgl. Han. 14:4,14)<br />

b. Andronikus en Junias (KJV, Junia, vgl. Rom. 16:7)<br />

c. Apollos (vgl. I Kor. 4:6-9)<br />

d. Jakobus, broer van die Here (Gal. 1:19)<br />

6

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!