Paulus se Eerste Briewe: Galasiërs - Free Bible Commentary

4. God (YHWH) en die Messias (Adon) word ook afsonderlik aangedui (Ps. 45:6-7; 110:1; Sag. 2:8-11; 10:9-12)
5. Messias en Gees word afsonderlik genoem (Sag. 12:10)
6. Al drie word genoem in Jes. 48:16, 61:1
Die godheid van Jesus en die persoonlikheid van die Gees was vir vroeë, streng monoteïstiese gelowiges
problematies:
1. Tertulianus – het die Seun aan die Vader ondergeskik gestel
2. Origenes – het die godheid van die Seun en die Gees ondergeskik gestel
3. Arius – het die godheid van die Seun en die Gees ontken
4. Monargianisme – beskou dit as opeenvolgende manifestasies van God
Die Drie-Eenheid se historiese ontwikkeling en totstandkoming is deur Bybelse materiaal toegelig:
1. die Sinode van Nicea verklaar in 325 n.C. die gelykheid van Jesus met die Vader;
2. die Sinode van Konstantinopel (381 n.C.) verklaar die godheid van die Gees gelyk met die Vader en die Seun;
3. in sy De Trinitate artikuleer Augustinus ten volle die bestaan van die Drie-Eenheid
Hier is waarlik ‘n enigma, maar die NT bevestig die bestaan van een goddelike entiteit wat bestaan uit drie ewige,
persoonlike manifestasies.
◙ “gebore uit ’n vrou” Paulus beklemtoon die volledige menslikheid van Jesus Christus moontlik vanweë die neiging van
die Dosetiese Gnostieke (Efesiërs, Kolossense, die pastorale briewe en I Johannes) om die Godheid van Jesus te bevestig,
maar sy menslikheid te ontken. Nietemin, daar is min bewyse dat hierdie kettery die skryf van Galasiërs beïnvloed het (vgl.
vers 3).
Die frase “gebore uit ’n vrou” sou sekerlik die verjoodsers herinner het aan Gen. 3:15 en Jes. 7:14. Die skrywer van
die boek van Hebreërs maak dit ’n kardinale punt in sy teologie (vgl. Heb. 2:14,17). ’n Baie soortgelyke frase wat die
mensheid van Jesus, maar sonder ’n sondige aard, beklemtoon, word aangetref in Rom. 8:3; Fil. 2:7. Dat Jesus ten volle
God (Joh. 1:1-14) en ten volle man was is ’n belangrike waarheid van die evangelie van die eerste eeuse kerk (vgl. I Joh.
4:1-3).
Verrassend genoeg word die maagdelike geboorte van Jesus nie beklemtoon of eens genoem buite die passasies van
Jesus se geboorte in Matteus en Lukas nie. Dit sou moontlik te maklik deur pagane aan die mitiese aktiwiteite van die gode
op berg Olimpus verbind word.
4:5 “om die wat onder die wet was, los te koop” ‘Loskoop’ (AORISTUS AKTIEWE SUBJUNKTIEF) word gebruik in 3:13
(AORISTUS AKTIEWE INDIKATIEF) om te verwys na God wat of (1) die ganse mensdom uit slawerny of sonde of (2) die Jode
van die Mosaïese wet en die heidene van die stoicheia terugkoop deur die lewe, dood en opstanding van Christus. Dit toon
die mensdom se hulpeloosheid (vgl. Rom. 1:18-3:31; Ef. 2:1-3) en God se genadige voorsiening (vgl. Mark. 10:45; Ef. 2:4-
6). Dit is moeilik in hierdie konteks om te weet of Paulus besig was om te praat van die Mosaïese wet, 3:19, of wet in die
algemene sin van menslike meriete (vgl. 3:21). Sien Vir Spesiale Aandag: Loskoop by 3:13.
◙ OAV “sodat ons die aanneming tot kinders kan ontvang”
NAV “sodat ons as kinders van God aangeneem kon word”
NASB, NKJV “that we might receive the adoption as sons”
NRSV “that we might receive adoption as children”
TEV “so that we might become God’s sons”
NJB “to enable us to be adopted as sons”
Paulus dra sy bespreking van die voordele van die voorregte wat gelowiges ontvang as volledige erfgename van
Abraham deur geloof in Christus voort. Paulus gebruik die familiale metafoor “aanneming” vir verlossing, terwyl Johannes
en Petrus die familiale metafoor ‘weer gebore’ gebruik. Die aannemingsmetafoor is hoofsaaklik in twee kontekste gebruik
in Romeinse kultuur. In Romeinse reg was aanneming baie moeilik. Dit was ’n lang, betrokke en duur wetsproses, maar
wanneer dit eers afgehandel was het aanneming verskeie spesiale regte en voorregte ingehou:
1. alle skulde is gekanseleer
2. alle kriminele aanklagtes is laat vaar
3. hulle kon nie wettig doodgemaak word deur die nuwe vader nie
4. hulle kon nie onterf word deur die nuwe vader nie
In wetsterme was dit ’n totaal nuwe persoon. Paulus was besig om te verwys na die gelowiges se sekuriteit in Christus
deur die gebruik van die Romeinse wetsprosedure (vgl. Rom. 8:15,23). Wanneer ’n vader ’n seun in die openbaar
aangeneem het, het hy amptelik en permanent sy erfgenaam geword. Die metafoor is ook gebruik in die amptelike
seremonie van ’n seun wat man word, gehou op die 17 de Maart elke jaar.
4:6 “En omdat julle kinders is, het God die Gees van sy Seun in julle harte uitgestuur” Soortgelyk aan Rom. 8:14-17,
herhaal Paulus hier God se genadedaad, toe Hy sy Seun en sy Gees gestuur het (die nuwe bewaarders). Die spesifieke
betekenis van die Griekse frase is onduidelik. Is die Gees die bewys of die resultaat van seunskap? ‘Deur sy Seun word ons
seuns’ is die slagspreuk van Gal. 2:15-4:31. Dit is interessant om op te let dat die Gees so dikwels in hoofstuk drie genoem
word met verwysing na ons wat Christene word (vgl. vers 2,5,14). Nou word Hy “die Gees van sy Seun” genoem. Dit dui
op twee van die drie (vgl. Joh. 14-16) werke van die Gees: (1) bearbei ons tot Christus; en (2) vorm Christus in ons (vgl.
59