Paulus se Eerste Briewe: Galasiërs - Free Bible Commentary

VOORWOORD DEUR DIE SKRYWER:
HOE KAN HIERDIE KOMMENTAAR VAN NUT WEES?
Skrifuitleg is ‘n rasionele en geestelike proses. Dit poog om die inspirasie van ‘n antieke skrywer te verstaan sodat
die boodskap van God kan deurskemer, en sodoende daagliks toegepas kan word.
Die geestelike proses is van kardinale belang, maar moeilik om te definieer. Dit vereis die tipe oopheid van gemoed
wat totale oorgawe aan God sal toelaat. Daar moet ‘n begeerte wees, eerstens vír Hom; tweedens om Hom te ken; en
derdens om Hom te dien. Hierdie proses behels gebed, belydenis en die bereidwilligheid om veranderinge in jou lewenstyl
aan te bring. Die Gees is van kardinale belang in die interpretasie-proses. Hoekom opregte, toegewyde Christene dus die
Bybel verskillend verstaan, bly ‘n enigma.
Die rasionele proses is makliker om te beskryf. Ons moet konsekwent en regverdig wees in ons interpretasie van die
teks, en waak daarteen om deur persoonlike vooroordele, of dié van ‘n denominasie, beïnvloed te word. Ons is almal
histories gekondisioneerd. Niemand kan heeltemal neutraal en objektief wees tydens vertolking nie. Hierdie kommentaar
bied ‘n weldeurdagte, rasionele proses om sulke vooroordele te oorkom, en is gestruktureer rondom drie verklarende
beginsels.
Eerste Beginsel
Die eerste beginsel is om die historiese konteks waarbinne ‘n Bybelboek geskryf is, in ag te neem. Dit sluit in die
historiese geleentheid wat ontstaan het vir die skrywer om aan te gryp. Die oorspronklike skrywer het ‘n doel gehad met
die teks – ‘n boodskap om oor te dra. Dus kan geen betekenis aan ‘n teks toegeskryf word tensy dit deel was van die
oorspronklike, antieke, geïnspireerde skrywer se bedoeling nie. Sý bedoeling, eerder as historiese, emosionele, kulturele,
persoonlike of kerklike aspirasies, is sleutel tot ‘n verklaring van die teks. Toepassing is ‘n belangrike komponent van
vertolking, maar toepassing moet noodwendig voorafgegaan word deur ‘n grondige interpretasie. Hier is dit nodig om te
herbevestig dat elke Bybelse teks een, en slegs maar één betekenis het. Hierdie betekenis is afhanklik van die bedoeling
wat die oorspronklike skrywer onder leiding van die Gees aan sy tydgenote wou kommunikeer. Die enkele betekenis mag
wel verskeie toepassings hê in verskillende kulture en situasies, maar hierdie toepassings moet skakel met die sentrale
waarheid van die outeur se oorspronklike bedoeling. Daarom is hierdie studiegids-kommentaar ontwerp om ‘n inleiding tot
elke boek van die Bybel te voorsien.
Tweede Beginsel
Die tweede beginsel is om die literêre eenhede te identifiseer. Elke Bybelboek is ‘n eenheidsdokument. Ontleders het
nie die reg om een aspek van die waarheid te isoleer ten koste van ‘n ander nie. Daarom moet ons daarna strewe om die
doel van die Bybelboek in sy geheel te begryp, voordat ons die individuele literêre eenhede begin interpreteer. Die
individuele dele – hoofstukke, paragrawe, of verse – kan nie bedoel wat die hele eenheid nie bedoel nie. Interpretasie moet
vanuit ‘n deduktiewe benadering van die geheel na ‘n induktiewe benadering tot die dele vorder. Hierdie studiegidskommentaar
is as sodanig ontwerp om die student te help om die struktuur van elke letterkundige eenheid, aan die hand
van paragrawe te analiseer. Paragrafering en hoofstuk-verdeling is nie geïnspireerd nie, maar dien as die sleutel tot
bepaling van die oorspronklike skrywer se gedagtegang en bedoeling.
Die sleutel tot die Bybelse outeur se vermeende bedoeling met die teks, is paragraaf-vlak interpretasie – nie sins-,
frase- of woord-vlak nie. Paragrawe is gebaseer op ‘n deurlopende onderwerp, dikwels die tema- of onderwerp-sin
genoem. Elke woord, frase en sin in die paragrawe hou op ‘n manier met mekaar verband om by te dra tot ondersteuning
van hierdie sentrale tema. Hulle beperk dit, verbreed dit, verduidelik dit, en/of bevraagteken dit. ‘n Ware sleutel tot
deeglike verklaring is om die oorspronklike outeur se gedagtegang op ‘n paragraaf-vir-paragraaf basis deur die individuele
literêre eenhede wat die Bybelboek opmaak, te volg. Hierdie studiegids-kommentaar is ontwerp om die student te help met
hierdie proses. Ten einde die teks te ontsluit, word verskeie moderne Engelse vertalings met mekaar vergelyk. Hierdie
vertalings is gekies op grond van die verskillende vertalingsteorieë wat hulle huldig.
1. The United Bible Society’s Greek Text is die vierde gewysigde weergawe (UBS
i
4 ). Paragraafindeling is hier deur
moderne tekskundiges behartig.
2. The New King James Version (NKJV) is ‘n woord-vir-woord letterlike vertaling gebaseer op die Griekse
manuskrip-tradisie bekend as die Textus Receptus. Sy paragraafindelings is langer as die ander vertalings.
Hierdie langer eenhede help die student om die breë bedoeling van die onderwerpe as ‘n geheel te verstaan.
3. The New Revised Standard Version (NRSV) is ‘n gewysigde woord-vir-woord vertaling. Dit vorm ‘n middeweg
tussen die volgende twee moderne vertalings. Sy paragraafindelings is redelik hulpvaardig in die identifisering
van onderwerpe.
4. The Today’s English Version (TEV) is ‘n dinamiese eweknie-vertaling wat deur die United Bible Society
gepubliseer is. Dit poog om die Bybel op ‘n manier te vertaal dat ‘n moderne Engelse leser of spreker die
betekenis van die Griekse teks sal begryp. Dikwels (en spesifiek ook in die evangelies) word paragraafindelings
volgens spreker gedoen eerder as onderwerp. Hierdie metode word ook deur die NIV gebruik. Vir die ontleder se