HERMENEUS jrg 56-1984 nummer 2 - Tresoar

Opdracht 11
Afb. 2. Vloermozaiek in kamer 27 van de villa in Piazza Armerina (Sicilië). Eind 3e eeuw.
Bekijk bovenstaand plaatje goed:
- beschrijf de grot;
- wat doet de Cycloop?
- wat doet Odysseus?
De eerste slachtoffers
‘Je bent een sukkel, vreemdeling’, klonk zijn meedogenloos antwoord, ‘of je komt van ver weg, als je
mij vermaant de goden te vrezen of uit hun buurt te bliiven. De Cyclopen bekommeren zich niet om
de aegisdragende Zeus en evenmin om de andere gelukzaligen, omdat wij, waarachtig! veel sterker
zijn. Nooit zou ik jou of een van je mannen sparen om de haat van Zeus te ontlopen; ik doe wat mij
lust. Vertel mij liever waar je je schip hebt gelaten, op het eind van de landtong of hier dichtbij? Dat
zou ik wel eens willen weten’.
Hij probeerde natuurlijk mij uit te horen, maar ik was hem te slim af en antwoordde: ‘Mijn schip
werd verbrijzeld door de aardschokker Poseidon, die het op de rotsen wierp, verweg van de kust van
uw land. Hij liet ons op een hoge klip lopen; de wind uit zee bracht ons daarheen. Maar mijn
mannen en ik ontkwamen aan de afgrond van de dood’.
Op deze woorden van mij bleef hij grimmig zwijgen. Plotseling sprong hij overeind, greep twee
van mijn volgelingen met een graaiende beweging van zijn handen, en sloeg ze met hun hoofden
tegen de grond als jonge honden. De inhoud van hun schedels liep over de vloer. Nadat hij ze in
stukken had gesneden, bereidde hij ze tot een avondmaal; alles verslond hij, zoals een leeuw in de
bergen vreet: ingewanden, vlees, de beenderen met het merg; niets liet hij over. Huilend hieven wij
onze handen op tot Zeus, maar wij moesten die bestialiteit machteloos aanzien. Toen de Cycloop
zijn grote buik gevuld had met mensenvlees en daarna volle melk had gedronken, lag hij, zo lang als
hij was, bij ons in de grot, midden tussen zijn vee. En bij mijn fiere Zelf vroeg ik mij af, of ik hem
68/124