er - Home

When used in a main sentence to refer to a place, a number or an object
with a preposition, er usually follows the finite verb. Examples:
Is Erik in Amsterdam geweest? Hij is er vaak geweest.
Has Erik been to Amsterdam? He has been there many times.
Heeft Erik kinderen? Hij heeft er twee.
Does Erik have children? He has two.
Houdt Erik van voetbal? Ja, hij houdt ervan.
Does Erik like soccer? He does.
If the subject is not at the beginning of the sentence, er follows the subject.
Is Erik in Amsterdam geweest? Gisteren is hij er geweest.
Heeft Erik kinderen? Sinds 1992 heeft hij er twee.
Houdt Erik van voetbal? Ja, natuurlijk houdt hij ervan.
In a subordinated sentence, er in its referring function follows the subject.
The examples from above are now used in a subordinated sentence in
indirect speech.
Is Erik in Amsterdam geweest? Erik zegt dat hij er gisteren is geweest.
Heeft Erik kinderen? Erik vertelt dat hij er twee heeft.
Houdt Erik van voetbal? Ja, ik geloof dat hij ervan houdt.
When the finite verb is a reflexive verb (see Unit 21 in Basic Dutch), er
follows the reflexive pronoun, in main sentences as well as in subordinated
sentences. Examples:
Erik: Peter en Karin, gaan jullie graag naar opa en oma Beumer?
Peter and Karin, do you like going to your grandpa and
grandma Beumer?
Peter: Nee, ik verveel me er altijd.
No, I’m always bored there.
Karin: O ja, ik verheug me erop, naar oma en opa te gaan.
Oh yes, I’m looking forward to going to grandpa and grandma.
Peter: Ha, ze zegt dat ze zich erop verheugt, maar ze vindt er
niks aan!
Ha, she says she’s looking forward to it, but she doesn’t think
anything of it!
Lastly, in a sentence with an indirect or direct object or an object pronoun,
er in its referring function must follow this object, in main sentences as
well as subordinated sentences. Examples in context: In the office.
The
position
of er in
main
and subordinated
sentences
73