cache

24
1.2 ประเมินคุณภาพของกลิ่นรส (ดัดแปลงจาก Loaiza and Cantwell, 1997)
เตรียมสุมตัวอยางใบแกที่เกิดอาการสะทานหนาวและใบที่เก็บรักษาอุณหภูมิหอง
เปนชุดควบคุม น้ําหนักใบ 5 กรัมตอตัวอยาง นําไปใสในถวยพลาสติกที่หอหุมฝาดวยอลูมิเนียม
ฟอลยเจาะรู กําหนดจํานวนผูประเมิน 8-10 คน เปรียบเทียบกลิ่นของตัวอยางใบ และใหคะแนน
1 ถึง 5 ดังนี้
1 คะแนน ไมมีกลิ่นหอม
2 คะแนน มีกลิ่นนอยมาก
3 คะแนน มีกลิ่นหอมนอย
4 คะแนน มีกลิ่นหอมปานกลาง
5 คะแนน มีกลิ่นหอมเทากับหรือใกลเคียงกับชุดควบคุม
ทําการบันทึกผลกรณีที่พบวาการทดลองที่พบวามีกลิ่นผิดปกติแตกตางจากสายพันธุ
ของพืชสกุลกะเพราที่ทําการทดลอง
2. คาการรั่วไหลของประจุ (electrolyte leakage) (ดัดแปลงวิธีการของ Campos et al., 2003)
นําตัวอยางใบพืชมาตัดใหเปนชิ้นสี่เหลี่ยมขนาดประมาณ 0.5 ตารางเซนติเมตร ดวยใบมีด
โกน ชั่งเนื้อเยื่อใบ 0.5 กรัมตอซ้ํา ทํา 3 ซ้ําตอตัวอยาง ลางเนื้อเยื่อดวยน้ํา deionized 3 ครั้ง แลวใส
ในขวดแกวรูปชมพูที่มีน้ํา deionized ปริมาตร 30 มิลลิลิตร (mL) นําไปวางบนเครื่องเขยาที่มี
ความเร็วรอบ 100 รอบตอนาที เปนเวลา 1 ชั่วโมง วัดคาการนําไฟฟาดวย เครื่องวัดคาการนําไฟฟา
(conductance meter; Consort model C831, Belgium) จากนั้นนําขวดแกวที่มีชิ้นเนื้อเยื่อใบไปแชใน
น้ําอุณหภูมิ 100 o ซ นาน 10 นาที ตั้งทิ้งไวใหเย็นที่อุณหภูมิหอง วัดคาการรั่วไหลของประจุอีกครั้ง
นําขอมูลไปคํานวณเปอรเซ็นตการรั่วไหลของประจุดังสูตร
เปอรเซ็นตการรั่วไหลของประจุ = คาการนําไฟฟากอนตม x 100
คาการนําไฟฟาหลังตม