cache

แอปเปล รายงานวาในแอปเปลใบออนซึ่งมีความไวตออุณหภูมิต่ํามากกวามีการสะสมกรดไขมันไม
อิ่มตัวนอยกวาใบแกที่มีความทนทานตออุณหภูมิต่ํามากกวา (Ketchi and Kuiper, 1979)
นอกจากนั้นในใบออนอาจมีกระบวนการ oxidative stress นอยกวาใบแก เนื่องจากการเก็บรักษาที่
อุณหภูมิต่ําชักนําใหมีกิจกรรมของเอนไซม CAT ในใบออนเพิ่มขึ้น นอกจากนั้นยังพบวาในใบออน
มีกิจกรรมเอนไซม GPX สูงกวาในใบแก จึงทําใหการปรากฏอาการ CI ในใบออนชากวาใบแกอยาง
ชัดเจน
ความชื้นสัมพัทธในการเก็บรักษาผลิตผลเปนปจจัยหนึ่งที่มีผลอยางมากตอการพัฒนา
อาการ CI การเก็บรักษาในสภาพความชื้นสัมพัทธสูง สามารถลดความผิดปกติและความรุนแรง
ของอาการสะทานหนาว และชะลอการเสื่อมสภาพของผลิตผลหลายชนิด (Wang, 2003) ผลการ
ทดลองกับใบแมงลักชี้ใหเห็นวา การเก็บรักษาในสภาพความชื้นสัมพัทธสูง และปองกันไมใหพืช
ขาดน้ํา โดยการบรรจุเปยก ชวยชะลอการพัฒนาอาการสะทานหนาวได (ภาพที่ 6) โดยมีน้ําหนักสด
ของใบในระหวางการเก็บรักษาคอนขางคงที่ (ไมแสดงผล) สอดคลองกับผลการศึกษาในใบ
แตงกวา ที่ทําการเก็บรักษาในความชื้นสัมพัทธระดับอิ่มตัว และอุณหภูมิต่ําสามารถยับยั้งการ
สูญเสียน้ําหนัก เมื่อเปรียบเทียบกับใบที่เก็บในสภาพความชื้นต่ํากวา (Wright and Simon, 1973)
2. การเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีและความเสียหายของเยื่อหุมเซลล
การรั่วไหลของประจุ (EL) เปนคาที่ไดรับการยอมรับอยางกวางขวาง ในการใชเปนตัวชี้วัด
ความแตกตางของความไวตอการเกิดอาการสะทานหนาว (Campos et al., 2003; Lafuente et al.,
2003, Maalekuu et al., 2006; Boonsiri et al., 2007) ซึ ่งสอดคลองกับผลการทดลองครั้งนี้ กลาวคือ
ใบแมงลักที่มีความไวตออุณหภูมิต่ํามากกวามีคา EL สูงกวาใบโหระพาที่มีความไวตออุณหภูมิต่ํา
นอยกวา และใบแกที่มีความไวตออุณหภูมิต่ํามีคา EL สูงกวาใบออน (ภาพที่ 7) นอกจากนั้นเมื่อ
เปรียบเทียบเนื้อเยื่อบริเวณที่เกิดสีน้ําตาลและเนื้อเยื่อปกติที่แยกมาจากใบเดียวกัน พบวาการเพิ่มขึ้น
ของคา EL ในเนื้อเยื่อที่เกิดสีน้ําตาลสอดคลองกับคาดัชนีอาการสะทานหนาวที่เพิ่มขึ้น แตสวนของ
เนื้อเยื่อปกติที่แยกมาจากใบที่มีคาดัชนีอาการสะทานหนาวเพิ่มขึ้นกลับมีคา EL คงที่ (ภาพที่ 8)
เปรียบเทียบความสัมพันธระหวางคา EL และคาดัชนีของอาการสะทานหนาว (CI index) มี
ความสัมพันธเชิงบวก (R 2 = 0.92; P < 0.001) (ภาพผนวกที่ 4A) เปนการสนับสนุนวาคา EL
สามารถใชเปนดัชนีบงชี้ความเสียหายของเซลลพืชทดลองได (Murata, 1990; Shewfelt, 1992;
Friendman and Rot, 2006)
83