cache
cache
cache
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ใบแมลงลักและโหระพา ใบออนและใบแกเก็บรักษาที่ 4 และ12 o ซ พบวาใบออนมีกิจกรรมสูงกวา<br />
ใบแกในการเก็บรักษาทั้ง 2 อุณหภูมิ โดยมีแนวโนมการเปลี่ยนแปลงของกิจกรรมลดลง ระหวาง<br />
การเก็บรักษาที่ 4 o ซ แตใบแกมีกิจกรรมลดลงเร็วกวาใบออน (ภาพที่ 12 A และ C) ในใบแมงลัก<br />
รักษาเก็บที่ 12 o ซ พบวามีกิจกรรมคอนขางคงที่ทั้งในใบออนและใบแก แตในใบออนมีกิจกรรม<br />
เพิ่มขึ้นเล็กนอยตลอดการเก็บรักษา สวนในใบแกมีกิจกรรมเพิ่มขึ้นชั่วคราวหลังเก็บรักษานาน 12<br />
ชั่วโมง จากนั้นมีกิจกรรมลดลงแลวมีกิจกรรมคงที่ สําหรับใบโหระพาพบวามีกิจกรรม PPO ในใบ<br />
ออนสูงกวาใบแกเหมือนกับใบแมงลัก แตมีกิจกรรมคอนขางคงที่ทั้งที่อุณหภูมิ 4 และ 12 o ซ แตใบ<br />
แกมีกิจกรรมเพิ่มสูงขึ้นแบบชั่วคราว หลังการเก็บรักษาที่ 4 o ซ นาน 36 ชั่วโมง แตกิจกรรมลดลง<br />
ต่ําสุดหลังการเก็บรักษานาน 48 ชั่วโมง (ภาพที่ 12 B และ D) กิจกรรมเอนไซม PPO โดยรวมในใบ<br />
แมงลักมีคาสูงกวาใบโหระพา<br />
51<br />
เมื่อเปรียบเทียบกิจกรรมเอนไซม PPO PAL และปริมาณสารประกอบฟนอลิก (ในรูปของ<br />
rosmarinic acid) ในใบแกของโหระพาและแมงลักที่มีคาดัชนีอาการสะทานหนาวหรืออาการสี<br />
น้ําตาลที่ระดับความรุนแรงตางกัน หลังการเก็บรักษาที่ 4 o ซ พบวาโดยรวมกิจกรรมของเอนไซม<br />
PPO ใบแมงลักสูงกวาใบโหระพา โดยชวงเริ่มตนของการเกิดสีน้ําตาล (CI2) มีกิจกรรมเอนไซม<br />
มากกวาใบที่ยังไมเกิดอาการสะทานหนาว (CI1) อยางเห็นไดชัด แตกลับมีกิจกรรมลดลงเมื่อมีการ<br />
พัฒนาอาการสีน้ําตาลรุนแรงมากขึ้น แตในโหระพามีกิจกรรมคอนขางคงที่ โดยมีกิจกรรมสูงขึ้น<br />
เล็กนอยเมื่อใบมีการพัฒนาอาการสีน้ําตาลรุนแรงมากที่สุด (CI4) (ภาพที่ 13 A) แตกิจกรรม<br />
เอนไซม PAL ในใบแมงลักมีคาเพิ่มขึ้นเล็กนอยระหวางการพัฒนาอาการที่รุนแรงขึ้น แตใน<br />
โหระพามีสูงขึ้น ชวงเริ่มตนของการเกิดสีน้ําตาล (CI2) และมีกิจกรรมลดลงเล็กนอยเมื่ออาการ<br />
สะทานหนาวรุนแรงขึ้น (ภาพที่ 13 B) สําหรับการเปลี่ยนแปลงของปริมาณสารประกอบฟนอลิก<br />
(เปรียบเทียบกับ rosmarinic acid) พบวาในใบโหระพามีปริมาณมากกวาในใบแมงลักแตกตางอยาง<br />
มีนัยสําคัญ โดยมีปริมาณคอนขางคงที่ระหวางการพัฒนาอาการสะทาน ยกเวนในใบแมงลักที่มีการ<br />
พัฒนาอาการสีน้ําตาลรุนแรงมากที่สุด (CI4) มีปริมาณสารฟนอลิกในใบลดลงอยางเห็นไดชัด (ภาพ<br />
ที่ 13 C)<br />
เมื่อเปรียบเทียบปริมาณสารประกอบฟนอลิกในแมงลักใบออนและใบแก หลังการเก็บ<br />
รักษาที่ 4 และ 12 o ซ พบวามีคาคอนขางใกลเคียงกันทั้งในใบออนและใบแก แตในใบโหระพามี<br />
ปริมาณสารฟนอลิกเพิ่มขึ้นหลังการเก็บรักษาใบแกที่ 4 o ซ นาน 24 ชั่วโมง แตโดยรวมแลวปริมาณ<br />
สารประกอบฟนอลิกในใบโหระพามีคามากกวาใบแมงลัก (ภาพที่ 14)