Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
tre juna knabeto - mi jam praktikis plurajn profesiojn. <strong>La</strong> korbon de la panbakistino mi portis al la<br />
vendoplaco: jen unu groŝo. Mi rikoltis herbojn por la porkido de ĉapelisto Keŝe: alia groŝo. Difektan<br />
ĉaroradon mi rulis al la radisto: tria groŝo. Ĉe la meblisto mi balais la segaĵon: [33] kvara groŝo.<br />
- Eĉ tri senfundaj sakoj ne sufiĉus por teni tiom da moneroj, kiom tiu infano perlaboras - laŭdis min ofte<br />
mia patrino.<br />
- Tiel ja decas - laŭdis min patro. - Por tiuj moneroj la sekvan jaron ni aĉetos alfabetan lernolibron tian,<br />
ke ĝiaj literoj per si mem eniros lian kapon.<br />
Pro tia laŭdo foje mi malkovris la sopiron de mia koro.<br />
- Prefere spronajn botojn aĉetu al mi, patro mia.<br />
- Ĉu eble frostas viaj kruroj? - alrigardis min patro kvazaŭ mirante.<br />
Mi ekhontis, ĉar estis tiom varma somero, ke landvoje ŝvitis eĉ la ŝtoneroj.<br />
- Ankaŭ la filo de la urba juĝisto surportas botojn - mi argumentis ruĝiĝinte. Tion mi jam ne kuraĝis<br />
aldoni, ke barono des pli juste pretendas ilin.<br />
- Ho, filo mia, li povas fari tion, ĉar li naskiĝis kiel riĉulo. Ankaŭ la kokido deziras flugi alte, kiel la aglo,<br />
sed ĝi ne havas taŭgajn flugilojn.<br />
Mia patro iris por plenumi siajn taskojn, sed mi ne plu ŝatis fari la miajn. Mi hontis pro miaj nudaj<br />
piedoj, sed mi neniel povis kaŝi ilin, kvankam mi komprenis, ke eĉ la koko mokas min sur la barilo:<br />
- Nudpiedul', nudpiedul'!<br />
Kiam mi helpis segi al la ĉarpentisto - ĉar ankaŭ tio apartenis al miaj profesioj - mi aŭdis, ke la segilo<br />
zumas:<br />
- Spro-naj bo-toj, spro-naj bo-toj.<br />
Tuj mi ellasis la segilon el mia mano. Sufiĉas por mi havi malĝojon, eĉ se ĝi ne mokas min. Vane la<br />
ĉarpentisto postkriis min:<br />
- Haltu, knabeto, ĉu vi ne bezonas salajron?<br />
Kun larmaj okuloj mi iris al la vendoplaco por direkti hejmen la puŝĉareton de la panbakistino. Jen,<br />
apenaŭ mi komencis puŝi ĝin, ĝia rado komencis knari:<br />
- I-ru a-ki-ri, I-ru a-ki-ri!<br />
Panon, korbon, puŝĉareton mi lasis meze de la vojo. Mi kuris hejmen, kaŝiĝis en angulo, eĉ tie mi turnis<br />
min al la muro por vidi, aŭdi nenion en tiu mokema mondo. Sed subite mi ekaŭdis, ke la murhorloĝo<br />
tiktakas super mia kapo:<br />
- Bot-kla-ka-do, bot-kla-ka-do!<br />
Pro tio mi jam korŝire ekploris, eĉ vespere en la lito mi ade eklarmis. Sed por tion kompensi matene<br />
min vekis sonora brueto de spronoj.
Change language