26.08.2013 Views

La trezorĉasa feljaketo - Eventoj

La trezorĉasa feljaketo - Eventoj

La trezorĉasa feljaketo - Eventoj

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

- Baldaŭ mi venos, infano mia - respondis patrino - nur tiujn kelkajn fiherbojn mi forigos, ilin mi jam ne<br />

volas lasi. Venu helpi, karulo, pli rapide ni finos kune.<br />

Ne pasis pli ol daŭro de longa suspiro, kiam manon en mano, ŝercante, ridante ni enpaŝis la ĉambron.<br />

- Ĉu okazas jam la lasta kudrero? - mi pepis jam ĉe la sojlo.<br />

<strong>La</strong> lasta kudrero ja okazis, sed felisto Marteno jam ne povis diri tion. Li sidis sur la benko tute trankvile,<br />

lia kapo iomete apogiĝis al la dekstra ŝultro, al lia lipo gluiĝis peco de fadeno, kiam li morde ŝiris ĝin<br />

post la lasta kudrero.<br />

Plorsingulte ni genuiĝis antaŭ li, kisis liajn manojn, kiuj mole tenis la pretan feljakon, sternitan sur liaj<br />

gamboj. Lia dekstra mano ankoraŭ ŝajnis moviĝi, liaj palpebroj ankoraŭ ŝajnis ektremi, kaj la feljako de<br />

sur liaj gamboj glitis sur mian ŝultron.<br />

<strong>La</strong> maljuna kuracisto, kiun mia patrino venigis per mi, deprenis la okulvitrojn, tiel li kliniĝis super mia<br />

patro. Poste li karesis mian kapon, kaj diris nur tiom: korinfarkto!<br />

Tiam mi aŭdis unuafoje tiun vorton, kaj ne komprenis ĝin, sed mi trankviliĝis.<br />

- "<strong>La</strong> feinoj loĝas en la homa koro" - diris mia patro, do la feino el lia koro transloĝiĝis al la feljako, mi<br />

pensis, kaj mi estis konvinkita, ke tio eĉ ne povis okazi alimaniere.<br />

MIA PATRO<br />

En tombej' kvieta kaŝas sin mistero,<br />

majstro, la felisto, kuŝas en la tero.<br />

Peltmantelojn liajn gloras la honoro,<br />

lin konservis homoj longe en memoro.<br />

Ankaŭ mi memoras lin elkore, varme,<br />

kun ridet' ĉe lipoj, ĉe l' okuloj larme.<br />

Al la kapo mia jaroj prujnon metas,<br />

tamen inter brakoj liaj mi dormetas.<br />

Plori mi inklinas pro la tago nuba,<br />

kiu lin forprenis al transmondo muta.<br />

Kiam inter arboj vento milda blovas,<br />

ŝajnas al mi ofte, kvazaŭ li parolas.<br />

Mankon de l' laboro li verŝajne sentas,<br />

la eterna nokto eble lin turmentas.<br />

Plendo kontraŭ frosto, plendo al vetero,<br />

Dio scias, kio ĝenas sub la tero.<br />

Sed matene venis vintro je la plendo,<br />

al la tomboj neĝon ŝutis jam la vento.<br />

<strong>La</strong> felist' iama tute jam ne plendas,<br />

dum la sonĝo bela li feljakon vendas.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!