You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
- Baldaŭ mi venos, infano mia - respondis patrino - nur tiujn kelkajn fiherbojn mi forigos, ilin mi jam ne<br />
volas lasi. Venu helpi, karulo, pli rapide ni finos kune.<br />
Ne pasis pli ol daŭro de longa suspiro, kiam manon en mano, ŝercante, ridante ni enpaŝis la ĉambron.<br />
- Ĉu okazas jam la lasta kudrero? - mi pepis jam ĉe la sojlo.<br />
<strong>La</strong> lasta kudrero ja okazis, sed felisto Marteno jam ne povis diri tion. Li sidis sur la benko tute trankvile,<br />
lia kapo iomete apogiĝis al la dekstra ŝultro, al lia lipo gluiĝis peco de fadeno, kiam li morde ŝiris ĝin<br />
post la lasta kudrero.<br />
Plorsingulte ni genuiĝis antaŭ li, kisis liajn manojn, kiuj mole tenis la pretan feljakon, sternitan sur liaj<br />
gamboj. Lia dekstra mano ankoraŭ ŝajnis moviĝi, liaj palpebroj ankoraŭ ŝajnis ektremi, kaj la feljako de<br />
sur liaj gamboj glitis sur mian ŝultron.<br />
<strong>La</strong> maljuna kuracisto, kiun mia patrino venigis per mi, deprenis la okulvitrojn, tiel li kliniĝis super mia<br />
patro. Poste li karesis mian kapon, kaj diris nur tiom: korinfarkto!<br />
Tiam mi aŭdis unuafoje tiun vorton, kaj ne komprenis ĝin, sed mi trankviliĝis.<br />
- "<strong>La</strong> feinoj loĝas en la homa koro" - diris mia patro, do la feino el lia koro transloĝiĝis al la feljako, mi<br />
pensis, kaj mi estis konvinkita, ke tio eĉ ne povis okazi alimaniere.<br />
MIA PATRO<br />
En tombej' kvieta kaŝas sin mistero,<br />
majstro, la felisto, kuŝas en la tero.<br />
Peltmantelojn liajn gloras la honoro,<br />
lin konservis homoj longe en memoro.<br />
Ankaŭ mi memoras lin elkore, varme,<br />
kun ridet' ĉe lipoj, ĉe l' okuloj larme.<br />
Al la kapo mia jaroj prujnon metas,<br />
tamen inter brakoj liaj mi dormetas.<br />
Plori mi inklinas pro la tago nuba,<br />
kiu lin forprenis al transmondo muta.<br />
Kiam inter arboj vento milda blovas,<br />
ŝajnas al mi ofte, kvazaŭ li parolas.<br />
Mankon de l' laboro li verŝajne sentas,<br />
la eterna nokto eble lin turmentas.<br />
Plendo kontraŭ frosto, plendo al vetero,<br />
Dio scias, kio ĝenas sub la tero.<br />
Sed matene venis vintro je la plendo,<br />
al la tomboj neĝon ŝutis jam la vento.<br />
<strong>La</strong> felist' iama tute jam ne plendas,<br />
dum la sonĝo bela li feljakon vendas.