MEERVOUDIG RUIMTEGEBRUIK ENKELVOUDIG RECHT - Habiforum
MEERVOUDIG RUIMTEGEBRUIK ENKELVOUDIG RECHT - Habiforum
MEERVOUDIG RUIMTEGEBRUIK ENKELVOUDIG RECHT - Habiforum
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
HOOFDSTUK 2<br />
Meervoudig ruimtegebruik: dogma of eye-opener?<br />
Ronald van Ark ∗<br />
2.1. INLEIDING<br />
In dit boek staat de verhouding tussen meervoudig ruimtegebruik en het recht centraal.<br />
Voor de hand liggende vragen in dat kader zijn: Welke beperkingen kent het<br />
geldende recht voor meervoudig ruimtegebruik? En, hoe kunnen actoren met behulp<br />
van wetswijzigingen gestimuleerd worden tot meervoudig(er) ruimtegebruik?<br />
Bij deze vragen wordt aangenomen dat het belangrijk is om de ruimte meervoudig<br />
te gebruiken en dat helder is wat we wel en niet onder meervoudig ruimtegebruik<br />
kunnen verstaan. Naar mijn mening ligt dit iets gecompliceerder dan de bovenstaande<br />
vragen doen vermoeden. Ik zal dat in dit hoofdstuk beargumenteren. In dit<br />
hoofdstuk wordt gereflecteerd op meervoudig ruimtegebruik om meer grip te krijgen<br />
op de problemen die ten grondslag liggen aan de introductie van dit concept,<br />
zodat van daaruit naar oplossingen kan worden gezocht, onder andere in het recht.<br />
2.2. DE CONSTRUCTIE VAN RUIMTEGEBREK<br />
Recentelijk hebben verschillende ontwikkelingen tot de politieke conclusie geleid<br />
dat er, planologisch gezien, een gebrek aan ruimte bestaat in Nederland (VROM,<br />
2002). In dit kader wordt op verschillende maatschappelijke en ruimtelijke oorzaken<br />
gewezen (WRR, 1998). Zo staat de stijgende individuele consumptie van ruimte,<br />
o.a. als gevolg van minder personen per huishouden, op gespannen voet met de<br />
vraag naar open (groene) ruimte, wat in Nederland wordt beschouwd als een belangrijk<br />
maatschappelijk goed (Hidding en Teunissen, 2002). Stedelijke uitbreidingen<br />
worden beschouwd als een bedreiging voor de ‘groene waarden’, waaronder<br />
natuur en landschap, en voor het culturele erfgoed. Naast de claims voor stedelijke<br />
ontwikkeling wordt de bestaande functionele indeling van de groene ruimte geconfronteerd<br />
met nieuwe ruimteclaims voor natuurontwikkeling, waterbeheer, infrastructuur,<br />
bedrijfsterreinen en recreatie. Eén van de meest in het oog springende<br />
ruimteclaims betreft de vraag naar ‘ruimte voor water’ (V&W, 2000). Als gevolg<br />
∗ Een deel van dit hoofdstuk is eerder verschenen in het proefschrift Planning, contract en<br />
commitment (Van Ark, 2005).<br />
11