Internationale benchmark capaciteit luchthavens - Kennisinstituut ...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Figuur 2.2
De invloed van weer op de
piekuurcapaciteit in 2004
(Eurocontrol, 2008b;
bewerking KiM)
weersomstandigheden verschilt de piekuurcapaciteit van concurrerende
luchthavens onderling veel minder dan onder ideale omstandigheden.
Van de luchthavens in figuur 2.2 heeft Schiphol met 3,3 procent het
grootste aandeel vertraagde vluchten als gevolg van beperkende
weersomstandigheden. Bij Frankfurt, Londen Heathrow en Charles de
Gaulle is dit respectievelijk 2,9, 2,2 en 1,6 procent (Stratagem, 2008).
Bij vertraging spelen echter meer zaken een rol dan alleen het weer.
Van de luchthavens in figuur 2.2 was in 2007 de gemiddelde vertraging
per vlucht het hoogst op Londen Heathrow: 18,2 minuten. Op
Schiphol, Charles de Gaulle en Frankfurt bedroeg de gemiddelde
vertraging per vlucht respectievelijk 15,7 minuten, 15,2 minuten en
11,9 minuten (Eurocontrol, 2008c).
2.3 Jaarcapaciteit
Het is gebruikelijk om de jaarcapaciteit van een vliegveld te berekenen
door de piekuurcapaciteit te vermenigvuldigen met het aantal uren
normale openstelling van het vliegveld (etmaal minus nachtperiode).
Dit wordt ook wel de theoretische jaarcapaciteit genoemd, omdat het
aantal uitgegeven slots daar in de praktijk niet altijd mee overeenkomt.
Dit blijkt het sterkst bij Schiphol, waar de verhouding tussen het aantal
beschikbare slots en de theoretische jaarcapaciteit 65 procent is (zie
tabel 2.2). Uit de kolom met verhoudingen blijkt dat ook Milaan
Malpensa te maken heeft met een behoorlijke beperking van de
theoretische capaciteit door restricties. Londen Heathrow, Gatwick,
Stansted, Charles de Gaulle en Brussel worden ook, maar in mindere
mate beperkt in het realiseren van de theoretische capaciteit.
42 Internationale benchmark capaciteit luchthavens