Erfgoededucatie in het Vlaamse onderwijs - CANON Cultuurcel

Samenwerken met de sector lijkt eveneens het vaakst te gebeuren in het lager onderwijs en het BuSO. Zo werd erop een school een project uitgewerkt in samenwerking met het Museum Dr. Guislain en werd er door sommigescholen al samengewerkt met de heemkundige kring of met de toeristische dienst van de gemeente.Een BuSO-school werkte samen met de heemkundige kring rond het dertigjarige bestaan van de school. Hetschoolgebouw echter herbergt al meer dan honderd jaar leerlingen. De leerlingen hebben samen met de ledenvan de heemkundige kring opgezocht in het archief, ze hebben foto’s ingekaderd, etc. en dit alles heeft geleid toteen tentoonstelling. In andere BuSO-scholen komen er soms kunstenaars naar de school. Heel vaak vertrekt mendan vanuit oude kunsten om nieuwe interpretaties te maken. In nog een andere school werkt men samen met deIJzertoren. In een project rond de Eerste Wereldoorlog wordt de IJzertoren bezocht. De bijhorende cursus staat opde website van de IJzertoren en is dus ook door andere scholen te gebruiken.De deelnemende ASO-, TSO-, BSO- en KSO-scholen werken heel wat minder vaak samen met de erfgoedsector.De deelnemers aan de focusgroep ASO staan hier zelfs eerder weigerachtig tegenover. Ze vinden het meestal ‘veelmakkelijker om het meteen zelf te doen. Heel vaak hebben de organisaties onvoldoende competenties in huis om iets vooreen klas te brengen. Daarnaast kruipt er veel tijd in een samenwerking en die hebben we niet.’Erfgoededucatie kent zelden een doorgaande leerlijn. De activiteiten in de verschillende leerjaren staan op zich.In het lager onderwijs kunnen we wel spreken van een doorgaande leerlijn, omdat er een leerlijn wordt opgesteldvoor wereldoriëntatie en erfgoed daarin geïntegreerd is. In een ASO-school is er in de tweede graad een projectrond steden. Er worden zes steden bezocht en de complexiteit wordt steeds uitgebreid. Men plant dit project uit tebreiden naar de eerste en de derde graad.136