Erfgoededucatie in het Vlaamse onderwijs - CANON Cultuurcel

dat een zo ruim mogelijk erfgoedbegrip wenst te hanteren:‘Het cultureel erfgoed neemt verschillende vormen aan, zowel tastbare (monumenten, landschappen, objecten, etc.) alsniet-tastbare (talen, knowhow, podiumkunsten, muziek, etc.) en is van onschatbare waarde voor de culturele verscheidenheid.Het is een bron van waaruit creativiteit en welvaart ontspringt. Volkeren ontlenen een gevoel van identiteit ensamenhorigheid aan hun erfgoed. De oorsprong van het erfgoed is divers en de ontwikkeling ervan is gekleurd door eenveelheid aan invloeden’ (UNESCO Vlaanderen, 2003).B. Hedendaagse sporen uit het verleden‘Erfgoed Actueel’, het Nederlandse bureau voor cultureel erfgoed en educatie, reikt ook een interessante omschrijvingaan:‘Cultureel erfgoed zijn sporen uit het verleden in het heden, die zichtbaar en tastbaar aanwezig zijn in musea, archeologischevondsten, archieven, monumenten en landschappen. Maar ook de daaraan verbonden gebruiken, verhalen en gewoonten’(Van der Kaaij, 2000:4).Inhoudelijk lijken de omschrijvingen van de UNESCO en van Erfgoed Actueel gelijkaardig. De laatste echter impliceertdat erfgoed sporen uit het verleden behelst. De term ‘erf-goed’ zelf verwijst eveneens naar het verleden: hetgaat om ‘geërfde goederen’. De Franse historicus Pierre Nora omschrijft erfgoed als lieux de mémoire of entiteitenwaar de culturele herinnering niet alleen kristalliseert, maar waar zij zich ook verbergt (Holthuis, 2005a:9).Daarnaast dient men zich ervan te vergewissen zaken niet buiten de geleefde geschiedenis te plaatsen. Iets catalogiserentot erfgoed, maakt het tot ‘iets van vroeger’ en dit zal alle andere betekenissen overheersen. Pascal Gielenen Rudi Laermans draaien deze stelling om en stellen dat het ‘precies deze temporele verduurzaming is die hetduidelijkste spoor van de actieve transformatie van een artefact uit het verleden, of het nu wel of niet materieel is,in een erfgoed- of patrimoniumstuk verandert. Het betrokken artefact wordt letterlijk iets anders, het komt als‘getuige van het verleden’ in een zowel professioneel als juridisch streng bewaakte zone vast te zitten’ (Gielen &16