Erfgoededucatie in het Vlaamse onderwijs - CANON Cultuurcel

De meeste lectoren en docenten die vinden dat erfgoededucatie zich best in de eigen omgeving afspeelt, latenpraktische overwegingen meespelen in deze keuze. Educatief gezien vinden ze het interessanter dat de leerling zelfmet het erfgoed in contact kan komen en niet enkel met een afbeelding hiervan. Zodoende lijkt het hen praktischerhet erfgoed uit de eigen omgeving te behandelen en te bezoeken tijdens de lessen.De rest vindt dat er evenveel mogelijkheden zijn om werelderfgoed op een creatieve wijze voor de klas te brengen.Er bestaat wel een vrij ruime consensus rond het gegeven dat de omgeving slechts gradueel kan uitgebreid worden.Kleuters en lagereschoolleerlingen zijn nog niet in staat zich naar elders te verplaatsen. Voor hen is het best uit tegaan van de eigen omgeving. Wel kan hier al eens verwezen worden naar werelderfgoed, maar een duidelijk besefontbreekt. Pas in het secundair onderwijs zijn leerlingen in staat zich verder te verplaatsen en abstracter te denken,van dan af kan werelderfgoed evenzeer een rol spelen bij erfgoededucatie. ‘De eigen omgeving kan een opstap zijnnaar de wereld, zoals een omgekeerde trechter. In de kleuterschool is vooral de eigen leefwereld van belang, in het secundaironderwijs kan er verder gekeken worden’. ‘Ook de leerplannen van het lager onderwijs verwijzen voortdurend naarde eigen leefwereld en omgeving.’Opvallend is de sceptische houding van enkele docenten en lectoren tegenover het erfgoededucatiebegrip. ‘Ik stanogal huiverachtig tegenover het hele denken rond erfgoed en erfgoededucatie. Het is heel duidelijk een mode, waar nuveel geld naartoe gaat. Daarnaast is het ook niet helemaal nieuw. In de jaren ’30 werden er gelijkaardige initiatievengenomen in het onderwijs. In die zin is hetgeen nu erfgoededucatie wordt genoemd, iets dat zeker al sinds de jaren ’30gebeurt. Het is zeker niet slecht dat erfgoed wordt betrokken bij het onderwijs, maar ik weet niet goed of erfgoededucatieeen doel op zich van onderwijs moet zijn. Ik heb daar vragen bij. Ik denk ook niet dat het wenselijk is om burgerzin,identiteit, etc. aan te brengen aan de hand van erfgoed. Dit kan snel uitmonden in een vorm van nationalisme, dit kanleiden naar een cultuur waar we niet naar terugwillen. Als we erfgoededucatie enkel reflexief opvatten, kan het wel en ishet zelfs wenselijk. Geschiedenisonderwijs heeft altijd het kritisch leren omgaan met geschiedenis als doel voorop gesteld.150