Byggingareftirlitið - Skipulagsstofnun

5.08 Breyting á á aðferðafræði vegna vegna umsóknar um byggingarleyfi
Leitað Leitað var var álits álits byggingarfulltrúa byggingarfulltrúa á því því hvort, hvort, að þeirra þeirra mati, þyrfti þyrfti að að breyta breyta eða
endurskoða endurskoða þá þá aðferðafræði aðferðafræði sem sem beitt beitt er er við við umsókn umsókn um um byggingarleyfi.
byggingarleyfi.
Yfirgnæfandi Yfirgnæfandi meirihluti taldi taldi ekki ástæðu ástæðu til til breytinga hvað þennan þátt varðar, varðar, þ
þar
sem um 79% svöruðu spurningunni neitandi.
Meirihluti svaranna var á þann veg að ekki
þyrfti að breyta yta aðferðafræðinni. Þó komu
fram athugasemdir í þá veru að meiri
formfestu þyrfti í allan þennan feril. Einnig
vildi nokkur hluti byggingarfulltrúa að
samskiptin á þessu sviði yrðu meira rafræn.
Síðan kom fram sú skoðun að öll
umsóknargögn þyrftu að vera samræmd og
eyðublöð, gátlistar o.þ.h. aðgengilegt miðlægt í
rafrænu kerfi.
Einhver hluti taldi heppilegt að fyrir hendi væri samræmdur fylgiseðill f sem ávallt
fylgdi framlögðum hönnunargögnum. Þar sem hönnuður tilgreindi á undirrituðu
skjali hvaða hönnunargögn gögn hann legði fram í hvert sinn.
Eftirfarandi var nefnt sérstaklega:
Þarf að endurskoða eða
breyta þeirri aðferðafræði
sem beitt er vegna umsókna
um byggingarleyfi?
Neikv.
svör
79%
Jákv.
svör
15%
Svara
ekki
6%
• „Það „Það virðist virðist nokkuð algengt, þegar hönnuðir hönnuðir sækja sækja um byggingarleyfi byggingarleyfi í í nafni
nafni
byggjanda. að að hönnuðurinn gleymi gleymi að fá formlegt umboð byggjandans. Það er
er
mikilvægt að gengið sé eftir að þessu umboði sé skilað.“
• „Það vantar skýrari reglur um ábyrgð hönnuða á því að gögn sem þeir skila til
byggingarfulltrúa séu fullnægjandi. Þá með það að markmiði miði að komið yrði í
veg fyrir óþarfa margfalda yfirferð byggingarfulltrúa yfir gögn einstakra
hönnuða. Það þarf því að skilgreina lágmarkskröfu til hönnunargagna. Einnig
þurfa að vera fyrir hendi heppileg úrræði við brotum þegar afhent gögn uppfylla
ekki kröfur.“
• „Vakin var athygli á því að gagnvart einhverjum hluta hönnuða hefðu
byggingarfulltrúar það oft á tilfinningunni að þeir sinntu prófarkalestri fremur
en eðlilegri yfirferð.“