Nisko wykształceni pracownicy a zdrowie – wyzwania dla edukacji ...

Tab. 9:Czynniki demotywujące do uczestniczenia w szkoleniach o zdrowiu pracowników o różnym poziomiewykształcenia z czterech badanych krajów (w %)Rodzaj demotywatoraPracownicy niskowykształceniPracownicy lepiejwykształceniOpłata za udział, wstęp 75 67Czas trwania dłuższy niż 2 godz. 53 42Konieczność publicznego zabierania głosu 50 33Udział w teście sprawdzającym wiedzę 46 28Treść zawierająca zakazy, straszenie 45 24Treść trudna do praktycznego zastosowania 35 23Treści trudne do zrozumienia 32 17Obawa, że pracodawca zostanie poinformowanyo stanie zdrowia uczestnika31 24Badanie stanu zdrowia przy okazji kursu 24 14df = 2p < 0,0001χ 2 = 16,1p < 0,0001χ 2 = 20,0p < 0,0001χ 2 = 55,5p < 0,0001χ 2 = 69,5p < 0,0001χ 2 = 33,3p < 0,0001χ 2 = 33,7p < 0,0001χ 2 = 52,6p < 0,0001χ 2 = 31,5p < 0,0001χ 2 = 30,1W świetle zgromadzonych danych nisko wykształconych pracowników nieco łatwiej zachęcić niżzniechęcić do brania udziału w szkoleniach na temat zdrowia, co jest dobrą informacją dla organizatorówprogramów edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia.Tym razem jednak przedstawiciele badanej grupy o wiele bardziej różnili się od grupy kontrolnej,niż wówczas, gdy eksplorowano czynniki zachęcające. Cechy wspólne nisko i lepiej wykształconychpracowników to po raz kolejny kwestie finansowe – największa część nie wzięłaby udziału w szkoleniu, zaktóre musiałaby zapłacić 3 – oraz ich długi czas trwania. Największe odmienności wystąpiły w odniesieniudo: konieczności odpowiadania na pytania testów, udzielania publicznych wypowiedzi oraz obaw, że przekazywanetreści będą trudne do zrozumienia. W przypadku gdyby szkolenie zawierało takie elementy,zdecydowanie więcej nisko wykształconych pracowników nie wzięłoby w nich udziału niż wśród lepiejwyedukowanych. Pod tym względem okazali się więc być grupą bardziej wymagającą.W Tab. 10 pokazano, jak przedstawiała się sytuacja w tym zakresie w poszczególnych krajach,uczestniczących w projekcie LEECH.Kraj pochodzenia badanych pracowników o niskim poziomie wykształcenia silnie różnicowałznacze nie analizowanych czynników. Jedynie publiczne zabieranie głosu wskazywane było jako niedogodnasytuacja podobnie często (przez co około drugiego respondenta) bez względu na miejsce zamieszkania.W świetle uzyskanych danych istnieje większe prawdopodobieństwo zniechęcenia się do szkoleńna temat zdrowia polskich i hiszpańskich pracowników (co najmniej co trzeci z nich odbierał negatywniekażdy analizowany czynnik) niż słoweńskich i łotewskich.Szczególnie duże różnice w nastawieniu wystąpiły w przypadku:a) podejrzenia, że za pośrednictwem kursu jakieś informacje na temat stanu zdrowia mogą dotrzećdo pracodawcy (ok. 40% Łotyszy i Polaków nie poszłoby wówczas na kurs, podczas gdy niepokoiłoto tylko co około dziesiątego Słoweńca);b) obawy, że przekazywane informacje mogą budzić lęk, niepokój (wówczas zrezygnowałaby okołopołowa polskich i hiszpańskich pracowników i tylko co szósty słoweński);c) założenia, iż treści kursu będą trudne do zrozumienia (wyklucza to udział co drugiego Hiszpanai tylko co ósmego Słoweńca).3Zależność pomiędzy zmiennymi jest wprawdzie istotna statystycznie, ale słaba.77