pełny tekst - Seminare

196 MARIAN BARTOSjako cennej formie kontaktowania się, dostępnej wierzącym. Zaleca wspólneposługiwanie się przedmiotami i miejscami kultu, a po uzgodnieniu z władzamikościelnymi, proponuje uczestnictwo w sakramentach i liturgii poszczególnychKościołów.Narastające spontaniczne kontakty kulturalno-społeczno-charytatywnei liturgiczne doprowadziły do kontaktów w płaszczyźnie wiary w odniesieniudo udzielania chrztu, przyjmowania Eucharystii i zawierania małżeństw mieszanych25.Do kontaktów spontanicznych, a potem zaprogramowanych należyteż inicjatywę tłumaczenia i wydawania Pisma świętego, wzrastaniezbieżności poglądów katolickiej i niekatolickiej myśli społecznej oraz wspólneprzemyślenie interpretacji prawa naturalnego 26 •Powtarzające się często spontaniczne spotkania pomiędzy hierarchią Kościołówchrześcijańskich wytwarzały stopniowo atmosferę i potrzeby dalszychkontaktów zarówno u dostojników kościelnych, jak i w społecznościach parawmałych grupach biblijnych, katechetycznych czy w grupachprzygotowujących młodych ludzi do ży