pełny tekst - Seminare

204 MARIAN BARTOSz. nimi, a przez to z ich rówieśnikami. Skoro jakość kontaktów kształtującychsię pomiędzy katechetą a młodzieżą podczas katechezy ma ogromne znaczenie,nasuwa się z kolei pytanie, jakie zachowania katechety przede wszystkimpowodują wzajemne samorzutne rozumienie się.Oddziaływanie katechety w toku katechezy realizuje się poprzez szeregróżnorodnych działa11. Ważne są treści, jakie katecheta przekazuje grupiekatechetycznej, odpowiednio do sytuacji i potrzeb młodzieży. Duże znaczeniema sposób postępowania katechety, to znaczy całokształt jego zachowańwobec grupy. \Vymienić tu można sposób zwracania się do katechizowanych"dialog, dyskusje, metody rozwiązywania konfliktów, stosunek do inicjatywi poglądów młodzieży, ewentualnie sposób oceniania, interweniowania czyoperowania sankcjami.Odnośnie do przekazywanych treści i odpowiednich komentarzy wiążącychje z. życiem, panuje na ogół w katechezie jednomyślność. Trudności pojawiająsię dopiero, gdy chodzi o sposoby postępowania i dziafania, które mogłybywpłynąć na powstanie właściwego typu kontaktów katechety z młodzieżąkatechizowaną. Postulat właściwych, opartych na szacunku dla osoby i zespołustosunków między wychowawcą a wychowankiem jest i jednoznaczniewymieniany wszędzie tam, gdzie określa się zadania wychowawcy­-katechety. W procesie wychowania, wyraża się pragnienie, by młody człowiekbył nie. tylko przedmiotem, lecz i podmiotem oddziaływania wychowawczego~rozumieniu postuluje też umożliwianie spontanicznego \vłączaniasię młodzieży do współgospodarzenia grupą i podejmowania odpowiedzialnościza pracę.W przedziale· średniego wieku, kiedy to dorastająca młodzież zaczynakrytycznie odnosić się do świata dorosłych, szczególnie niebezpieczne staje sięnarzucanie młodym rozmaitych celów i zadań, jak również postaw, opiniii poglądów 56 • Dlatego autokratyczna postawa katechety, która wywołujeniechęć do jego osoby i do zada1i, jakie mają młodzi wykonacS, nie może miećwkatechezie miejsca. Hamuje ona samodzielność i inicjatywę oraz wpływaujemnie na rozbudzenie zainteresowa11 młodzieży. Dominatywny typ kier0\\'1lictwaprmvadzi do stosunków konfliktmvych między katechetą i młodzieżą,wytwarza się dystans, zmniejszają się możliwości kontaktów samorzutnychi osobowych.Natomiast postawa demokratyczna, ideovm-społeczna, integratywny sposóbustosunkowania się do rnłodzieży 5 7, prowadzi do współpracy katechizowanegoz katechetą, kierującym się dobrem drugiego człowieka, uwzględniającyminicjatywę wychowanków~ ich zainteresowania i opinie. W takim układziekatecheta potrafi przekazywać stopniowo katechizowanyn1 określonefunkcje organizacyjne i uprawnienia, pozostając ,przez to z młodzieżą w kon-s. 201.56Por. Pr zet ac z n i ko w a, jw. s. 195.57 Por. Ja,nowski, jw. s. l55n; Łobocki, jw. s. 177; Przetacznikowa, jw.