06.06.2015 Views

Historia-de-los-heterodoxos-espanioles-1-menendez-pelayo

Historia-de-los-heterodoxos-espanioles-1-menendez-pelayo

Historia-de-los-heterodoxos-espanioles-1-menendez-pelayo

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

ESPAÑOLES 285<br />

hombre dos padres, recono2camos en uno y otro unidad <strong>de</strong> persona» '.<br />

Á pesar <strong>de</strong>l bárbaro estilo y sobradas repeticiones <strong>de</strong> este trozo, no<br />

<strong>de</strong>jará <strong>de</strong> notarse lo bien esforzado que está el argumento á siniili<br />

y<br />

mostrada la contradicción <strong>de</strong> Elipando, que sólo podia salvarla echándose<br />

en brazos <strong>de</strong>l Nestorianismo crudo, es <strong>de</strong>cir, cayendo en otro<br />

absurdo, porque abyssus ahyssuní invocaf, y <strong>de</strong>l Cristo adoptivo era fácil<br />

el paso á la dualidad <strong>de</strong> Cristo.<br />

El Papa Adriano I,<br />

en la carta, ya citada, á <strong>los</strong> Obispos <strong>de</strong> España,<br />

quéjase <strong>de</strong> Elipando y <strong>de</strong> Asearlo, renovadores <strong>de</strong>l<br />

error <strong>de</strong> Nestorio,<br />

y refúta<strong>los</strong> con <strong>los</strong> textos <strong>de</strong> la Escritura, que claramente afirman<br />

la filiación divina <strong>de</strong> Cristo: T« es Christus, filias Dei vivi<br />

Proprio Filio sno non pepercit Deus, sed pro nobis ómnibus tradidit<br />

illuni.<br />

V.— El adopcionismo fuera <strong>de</strong> españa. — concilios. —<br />

REFUTACIONES DE ALCUINO. PAULINO DE AQUILEYA, ACOBARDO, ETC.<br />

OMO la diócesis <strong>de</strong> Félix <strong>de</strong> Urgel (que hasta ahora ha sonado<br />

poco en estos disturbios) caia en <strong>los</strong> dominios francos, espar-<br />

'M cióse rápidamente la doctrina adopcionista <strong>de</strong>l lado allá <strong>de</strong>l Pirineo,<br />

Escribe el Arzobispo Pedro <strong>de</strong> Marca que en 788 (otros autores<br />

dicen 791) juntáronse en el Concilio Narbonense <strong>los</strong> Obispos <strong>de</strong><br />

Arles, Aix, Embrum, Viena <strong>de</strong>l Delfinado, Bourges, Auch y Bur<strong>de</strong>os,<br />

1 «Adicit quis: Deus Pater carnem non genuit. Fateor ipse quia carnem non genuit; sed<br />

Filium cujus caro est, genuit. Nec quis homo in Filium animam general, sed carnem cujus<br />

est anima generat. Ibi enim Deus Pater, Spiritus Spiritus, non carnem generat Et ibi Deus<br />

Pater et naturam et personam, hic homo pater tantum naturam, non personam. Ibi antequam<br />

naturam hominis susciperet, subsistens divina persona amplius augmenti ut Dei ülius fateatur<br />

divina generatio obtinuit. Hic ut quis lilius hominis fateatur, mullo minus habuit, qui<br />

sine persona tantum a patre naturam carnis suscepit. Un<strong>de</strong> omnino quis aut dividat omnem<br />

hominis filium, aut Christum ex utroque praedicet unum. Omnis enim ad Dei imaginem<br />

conditus. per quem imago Dei <strong>de</strong>scendit, non nisi dissimililer genitus ex utroque párente<br />

existit. Primo natus a Patre, incognitus manet pro tempore. Demum nascitur a matre, et vi<strong>de</strong>tur<br />

in homine. Pater tantum sine persona naturam, mater vero ut naturam, generat et personam.<br />

Sed in una persona utramque substantiam: unam e visceribus propriis, gignendo in<br />

fratrum fsic! transmissit, aliam non e visceribus proditam cum genita parturivit. Un<strong>de</strong> in gignentibus<br />

caro tantum <strong>de</strong> carne nata, anima vero a Deo nascitur propagata. Quapropter si uterque<br />

parens e proprio in ülio animam non genuit: ergo adoptivus illi in anima extitit. Quamobrem<br />

si cui placet naturarum distinctionem in proprio et adoptivo filio divi<strong>de</strong>re Christum, divi<strong>de</strong>t<br />

hominem, omnino hominis filium. Sed quia ratio veritatis repugnat, ex utroque Deo<br />

Patri, ex utroque in utroque parenti proprius Filius agnoscatur: quia in utroque non nisi<br />

unus personaliter, aut Dei, aut hominis filium <strong>de</strong>monstratur » [Alvari Cordubense, ep. IV, Alvari<br />

ad Joanneiii..'

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!