A la sazón llegaron a sus oídos las murmuracionesde los hijos de Labán, a saber: Yacob״ se ha״padre ^apoderado de cuanto pertenecía a nuestroy con״ lo que hubo de pertenecer a nuestro padreamasó toda esta cuantiosa fortuna 2 . ״ Por su parteYacob pudo advertir que Labán no le trataba comoantes. 3 Entonces Adonay dijo a Yacob: -Vuélvetea la tierra de tus padres, a tu país natal, que yo estaré contigo.4 Mandó entonces Yacob a llamar a Rajel y a Lea; se dió cita con ellasen el campo, junto a los rebaños 5 y les dijo: Observo״ que vuestropadre no se conduce conmigo como ayer, anteayer, pero el Dios demi padre está conmigo; 6 bien saben ustedes que con toda abnegaciónhe servido a vuestro padre; 7 ello no obstante, vuestro padre meha trapaceado modificando mi salario diez veces, pero Dios leimpidió causarme perjuicio. 8 Cuando él me decía Las¡״ crías moteadasserán tu ״!salario todo el rebaño de ovejas parían moteadas, ycuando decía Las¡״ albardadas constituirán tu ,״!paga todo el ganadoque nacía era albardado. 9 De esta suerte Dios reducía la haciendade vuestro padre y me la transfería a mí.10 Cierta vez, en la época de celo del rebaño, yo alcé los ojos yvi en sueños que los cabros, al entrar en celo se ponían listados, moteadosy manchados. 11 Percibí que un ángel de Dios se dirigió a mien el sueño y me dijo: ״!Yacob¡" y respondí: "Héme aquí 12 -Dijo״.me:"¡Alza los ojos y observa que todos los machos que se ayuntancon las hembras son albardados, moteados y manchados; es porquehe tomado nota de todo lo que Labán ha hecho contigo! 13 Yo soy elלא,א וַיִּשְׁ מַע, אֶת-דִּבְרֵי בְנֵי-לָבָן לֵאמֹר, לָקַח יַעֲקֹב ,אֵת כָּל-אֲשֶׁ ר לְאָבִינוּ; וּמֵאֲשֶׁ רלְאָבִינוּ--עָשָׂ ה, אֵת כָּל-הַכָּבֹד הַזֶּה .לא,ב וַיַּרְא יַעֲקֹב, אֶת-פְּנֵי לָבָן; וְהִנֵּה אֵינֶנּוּעִמּוֹ, כִּתְמוֹל שִׁ לְשׁוֹם .לא,ג וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל-יַעֲקֹב, שׁוּב אֶל-אֶרֶץ אֲבוֹתֶיךָוּלְמוֹלַדְתֶּךָ; וְאֶהְיֶה, עִמָּךְ .לא,ד וַיִּשְׁ לַח יַעֲקֹב, וַיִּקְרָא לְרָחֵל וּלְלֵאָה, הַשָּׂ דֶה,אֶל-צֹאנוֹ .לא,ה וַיֹּאמֶר לָהֶן, רֹאֶה אָנֹכִי אֶת-פְּנֵי אֲבִיכֶן ,כִּי-אֵינֶנּוּ אֵלַי, כִּתְמֹלשִׁ לְשֹׁם; וֵאלֹהֵי אָבִי, הָיָה עִמָּדִי .לא,ו וְאַתֵּנָה, יְדַעְתֶּן: כִּי, בְּכָל-כֹּחִי, עָבַדְתִּי,אֶת-אֲבִיכֶן .לא,ז וַאֲבִיכֶן הֵתֶל בִּי, וְהֶחֱלִף אֶת-מַשְׂ כֻּרְתִּי עֲשֶׂ רֶת מֹנִים; וְלֹא-נְתָנוֹאֱלֹהִים, לְהָרַע עִמָּדִי .לא,ח אִם-כֹּה יֹאמַר, נְקֻדִּים יִהְיֶה שְׂ כָרֶ ָך--וְיָלְדוּ כָל-הַצֹּאן,נְקֻדִּים; וְאִם-כֹּה יֹאמַר, עֲקֻדִּים יִהְיֶה שְׂ כָרֶךָ--וְיָלְדוּ כָל-הַצֹּאן, עֲקֻדִּים .לא,טוַיַּצֵּל אֱלֹהִים אֶת-מִקְנֵה אֲבִיכֶם, וַיִּתֶּן-לִי .לא,י וַיְהִי, בְּעֵת יַחֵם הַצֹּאן, וָאֶשָּׂ א עֵינַיוָאֵרֶא ,בַּחֲלוֹם; וְהִנֵּה הָעַתֻּדִים הָעֹלִים עַל-הַצֹּאן, עֲקֻדִּים נְקֻדִּים וּבְרֻדִּים .לא,יאוַיֹּאמֶר אֵלַי מַלְאַךְ הָאֱלֹהִים, בַּחֲלוֹם--יַעֲקֹב; וָאֹמַר, הִנֵּנִי .לא,יב וַיֹּאמֶר, שָׂ א-נָאעֵינֶיךָ וּרְאֵה כָּל-הָעַתֻּדִים הָעֹלִים עַל-הַצֹּאן, עֲקֻדִּים נְקֻדִּים, וּבְרֻדִּים: כִּי רָאִיתִי,אֵת כָּל-אֲשֶׁ ר לָבָן עֹשֶׂ ה לָּךְ .לא,יג אָנֹכִי הָאֵל, בֵּית-אֵל, אֲשֶׁ ר מָשַׁ חְתָּ שָּׁ ם מַצֵּבָה ,אֲשֶׁ ר נָדַרְתָּ לִּי שָׁ ם נֶדֶר; עַתָּה, קוּם צֵא
Dios de Bet-El, donde derramaste óleo en la estela e hiciste voto en mi obsequio.״.natal Ahora levántate, sal de esta tierra y regresa a tu tierra14 .Entonces respondiéronle Rajel y Lea diciendo: Acaso¿״ teñemostodavía parte y título hereditario en el clan de nuestro padre? 15 Si nos trata comoa extrañas, nos vendió y se aprovechó de núestro haber; 16 de manera que toda lariqueza que Dios sustrajo a núestro padre, a nosotras y a nuestros hijos״.dijo pertenece! por modo que haz todo cuanto Dios te17 Levantóse entonces Yacob, montó a sus hijos y mujeres en los camellos18 y arreando todo su ganado, todos los bienes acaudalados que formaban supatrimonio —hacienda adquirida en Padán-Aram—, púsose en marcha al solarpaterno, el de Itzjak, en tierra de Canaán.19 Labán, entretanto, se había ido a esquilar su rebaño y Rajel hurtó losfetiches de su padre. 20 Yacob había obrado con astucia ante el arameo Labán alocultarle su intención de fugarse. 21 Se fugó pues, él con todo lo que le pertenecía,cruzó el río rumbo al monte de Guil'ad. 22 Recién al tercer día fue informadoLabán de que Yacob se había fugado. 23 Entonces reunió sus gentes y con ellassalió en su persecución, cubriendo un trecho de siete jornadas hasta darle alcanceen el monte de Guil'ad. 24 Al arameo Labán se le había aparecido Dios en el sueñode la noche y le amonestó, diciendo: Ten״ cuidado cuando hables con Yacob, ¡ni״!mal bien ni25 Alcanzado que fue Yacob por Labán, Yacob tenía desplegada su tiendaen el monte y Labán con sus gentes la desplegaron en elמִן-הָאָרֶץ הַזֹּאת ,וְשׁוּב, אֶל-אֶרֶץ מוֹלַדְתֶּךָ .לא,יד וַתַּעַן רָחֵל וְלֵאָה,וַתֹּאמַרְנָה לוֹ: הַעוֹד לָנוּ חֵלֶק וְנַחֲלָה, בְּבֵית אָבִינוּ .לא,טו הֲלוֹא נָכְרִיּוֹתנֶחְשַׁ בְנוּ לוֹ, כִּי מְכָרָנוּ; וַיֹּאכַל גַּם-אָכוֹל, אֶת-כַּסְפֵּנוּ .לא,טז כִּי כָל-הָעֹשֶׁ ר,אֲשֶׁ ר הִצִּיל אֱלֹהִים מֵאָבִינוּ--לָנוּ הוּא, וּלְבָנֵינוּ; וְעַתָּה, כֹּל אֲשֶׁ ר אָמַראֱלֹהִים אֵלֶיךָ--עֲשֵׂ ה .לא,יז וַיָּקָם, יַעֲקֹב; וַיִּשָּׂ א אֶת-בָּנָיו וְאֶת-נָשָׁ יו,עַל-הַגְּמַלִּים .לא,יח וַיִּנְהַג אֶת-כָּל-מִקְנֵהוּ, וְאֶת-כּל-ָ רְכֻשׁוֹ אֲשֶׁ ר רָכָשׁ--מִקְנֵהקִנְיָנוֹ, אֲשֶׁ ר רָכַשׁ בְּפַדַּן אֲרָם: לָבוֹא אֶל-יִצְחָק אָבִיו, אַרְצָה כְּנָעַן .לא,יטוְלָבָן הָלַךְ, לִגְזֹז אֶת-צֹאנוֹ; וַתִּגְנֹב רָחֵל, אֶת-הַתְּרָפִים אֲשֶׁ ר לְאָבִיהָ .לא,כוַיִּגְנֹב יַעֲקֹב, אֶת-לֵב לָבָן הָאֲרַמִּי--עַל-בְּלִי הִגִּיד לוֹ, כִּי בֹרֵחַ הוּא .לא,כאוַיִּבְרַח הוּא וְכָל-אֲשֶׁ ר-לוֹ, וַיָּקָם וַיַּעֲבֹר אֶת-הַנָּהָר; וַיָּשֶׂ ם אֶת-פָּנָיו, הַרהַגִּלְעָד .לא,כב וַיֻּגַּד לְלָבָן, בַּיּוֹם הַשְּׁ לִישִׁ י: כִּי בָרַח, יַעֲקֹב .לא,כג וַיִּקַּחאֶת-אֶחָיו, עִמּוֹ, וַיִּרְדֹּף אַחֲרָיו, דֶּרֶךְ שִׁ בְעַת יָמִים; וַיַּדְבֵּק אֹתוֹ, בְּהַרהַגִּלְעָד .לא,כד וַיָּבֹא אֱלֹהִים אֶל-לָבָן הָאֲרַמִּי, בַּחֲלֹם הַלָּיְלָה; וַיֹּאמֶר לוֹ,הִשָּׁ מֶר לְךָ פֶּן-תְּדַבֵּר עִם-יַעֲקֹב--מִטּוֹב עַד-רָע .לא,כה וַיַּשֵּׂ ג לָבָן,אֶת-יַעֲקֹב; וְיַעֲקֹב, תָּקַע אֶת-אָהֳלוֹ בָּהָר, וְלָבָן תָּקַע אֶת-אֶחָיו, בְּהַרהַגִּלְעָד .לא,כו וַיֹּאמֶר
- Page 3 and 4:
Palabras preliminaresEl Libro BERES
- Page 5 and 6:
que la lectura ahincada pudieran pr
- Page 7 and 8:
No podríamos, de ningún modo, cer
- Page 9 and 10:
א .פ{א .א .א .א .פ{א
- Page 11 and 12:
פ{Completados quedaron los ciel
- Page 13 and 14:
24 Por eso es que el hombre ha de a
- Page 15 and 16:
ס{ס{hombre diciéndole: Dó
- Page 17 and 18:
Cuando principió Dios la creación
- Page 19 and 20:
desde la tierra! 11 Por eso maldito
- Page 21 and 22:
ה .ה .ה .ה .ה .ה .ה .ס{
- Page 23 and 24:
פ{פ{ס{las hijas de los
- Page 25 and 26:
días haré llover sobre la tierra
- Page 27 and 28:
ח .ח .ח .ח .ח .ח .ח .ח .ח
- Page 29 and 30:
ס{ט .ט .ט .ט .ט .ט .ט .
- Page 32 and 33:
ס{פ{llegar a Sedom, Amorá,
- Page 34 and 35:
פ{ס{A la sazón toda la tie
- Page 36 and 37:
פ{MARCHATELej-lejaEl Eterno Dio
- Page 38 and 39:
פ{dolo por el título de Mi Se
- Page 40 and 41:
פ{sus tiendas en las inmediacio
- Page 42 and 43:
ס{17 Regresando de la batalla e
- Page 44 and 45: ס{oprimirán durante cuatrocien
- Page 46 and 47: Eche la tierra vegetación, hierbas
- Page 48 and 49: ס{Dios, tuyo y de tus descendie
- Page 50 and 51: פ{Eterno: "Pero es el caso que
- Page 52 and 53: eran ancianos, entrados en años, y
- Page 54 and 55: Los dos ángeles llegaron a Sedom c
- Page 56 and 57: 23 El sol ya resplandecía iluminan
- Page 58 and 59: ס{de saber que morirás tú y t
- Page 60 and 61: פ{niño y la despidió. Ella se
- Page 62 and 63: 6 Recogió Abraham la leña para el
- Page 64 and 65: sepulcrales podéis dar sepultura a
- Page 66 and 67: Completados quedaron los cielos y l
- Page 68 and 69: en el abrevadero, corrió a la fuen
- Page 70 and 71: que le acompañaban. 33 Le ofrecier
- Page 72 and 73: פ{59 Despidieron entonces a Riv
- Page 74 and 75: פ{y tales sus nombres, conforme
- Page 76 and 77: Había hambruna en el país, aparte
- Page 78 and 79: diciendo: Pues״ ahora Dios nos pro
- Page 80 and 81: un impostor, con lo que yo me acarr
- Page 82 and 83: ien, bendito sea 34 Al״. oir Es
- Page 84 and 85: ס{no a Padán-Aram, a lo de Lab
- Page 86 and 87: El árbol de la vida se hallaba en
- Page 88 and 89: y Rajel era hermosa y de buen parec
- Page 90 and 91: eparó en mi desventura; ahora mi m
- Page 92 and 93: manifestó: Dios״ ha quitado mi in
- Page 96 and 97: otero de Guil'ad. 26 Dijo Labán a
- Page 98 and 99: De todo ser viviente, de todo ser c
- Page 100 and 101: LA MENSAJERÍAVa'ishlaj4 Yacob envi
- Page 102 and 103: te beneficiaré en grado sumo y har
- Page 104 and 105: Alzando Yacob los ojos avistó a Es
- Page 106 and 107: su ganado, guardó silencio hasta q
- Page 108 and 109: פ{todo lo que había en la casa
- Page 110 and 111: פ{16 Habían partido ya de Bet
- Page 112 and 113: ס{a su vez hija de Ziv'ón, esp
- Page 114 and 115: RETORNO AL LAR PATERNOVa'yeshevYaco
- Page 116 and 117: padre—. 23 Llegado que hubo Yosef
- Page 118 and 119: ¡Abraham! ¡Abraham! No pongas man
- Page 120 and 121: ס{״?camino Aquí״ no hay n
- Page 122 and 123: Yosef fue bajado a Egipto y allí u
- Page 124 and 125: מ .מ .מ .מ .מ .מ ..מ .
- Page 126 and 127: DOS AÑOS DESPUÉSMiketzDos años d
- Page 128 and 129: está haciendo saber al Faraón. 26
- Page 130 and 131: grano producido por las tierras ale
- Page 132 and 133: edargüyeron: Los״ doce servidores
- Page 134 and 135: 35 Al estar vaciando sus alforjas s
- Page 136 and 137: una res y aderézala, porque estos
- Page 139 and 140: A l mayordormo de su casa le impart
- Page 141 and 142: Fuese allá Yosef en procura de sus
- Page 143 and 144: se dirige en calidad de esclavo, en
- Page 145 and 146:
vuestros hijos y mujeres, tomareis
- Page 147 and 148:
ס{hijos que Lea había dado a l
- Page 149 and 150:
servidores; tal como somos nosotros
- Page 151 and 152:
víveres que las muchedumbres efect
- Page 153 and 154:
He vuelto a soñar otro sueño que
- Page 155 and 156:
los que Dios me ha dado .״aquí
- Page 157 and 158:
פ{פ{פ{mancillando mi t
- Page 159 and 160:
endición de procedencia celestial,
- Page 161 and 162:
comentaron diciendo: "¡Exequias su
- Page 163:
La presente edición del Génesisen