Schriftelijke vragen en antwoorden Questions et ... - de Kamer

QRVA 50 037 4253
03 - 07 - 2000
van een voertuig, de belastingen en verzekeringen, het
brandstofverbruik en het onderhoud, is het behalen
van een rijbewijs echter slechts een relatief kleine
investering.
De overheid levert, zoals het geachte lid wellicht
weet, geen rechtstreekse bijdrage in het behalen van
een rijbewijs, indien daarmee een financiële tussenkomst
bedoeld wordt. Integendeel, de overheid vraagt
bij de afgifte van een rijbewijs een retributie om de
administratieve kosten hiervan gedeeltelijk te kunnen
dekken.
De overheid levert daarentegen wel een grote bijdrage
door de reglementering op het rijbewijs te blijven
ontwikkelen en aanpassen, tegenwoordig voornamelijk
in het kader van de harmonisering van de voorschriften
binnen de Europese Unie, en toe te zien op de
toepassing ervan. Verder verstrekt de administratie
regelmatig voorlichting en informatie aan de bestuurders,
kandidaat-bestuurders en de betrokken examencentra,
gemeenten en rijscholen en pleegt zij regelmatig
overleg met de representatieve belangengroepen en
instellingen over deze materie.
DO 1999200011260 DO 1999200011260
Vraag nr. 200 van de heer Georges Lenssen van 17 mei
2000 (N.):
Erkenning van de commissionair-expediteur en
scheepsagent als tussenpersoon in het goederenvervoer.
— Getuigschrift van vakbekwaamheid.
Momenteel zijn er vier categorieën van tussenpersoon
in het goederenvervoer, namelijk vervoersmakelaar,
vervoerscommissionair, commissionair-expediteur
en scheepsagent. Slechts de eerste twee zijn bij
koninklijk besluit wettelijk gereglementeerd.
Eén van de voorwaarden om toegang tot het beroep
te verkrijgen voor de eerste twee categorieën, is het
bezit van een getuigschrift van vakbekwaamheid. Deze
kan momenteel vrij makkelijk bekomen worden vanuit
de ervaring of via het afleggen van een examen
voor het BITO (Belgisch Instituut der transportorganisatoren),
na het succesvol afronden van een driejarige
opleiding. Helaas zijn de onderwijsinstellingen
nog niet erkend en is er dus ook geen organisatie van
examens vanwege het BITO.
Indien we de vergelijking verder maken met de vervoerders,
stellen we vast dat het slagen voor het
examen van het IWT (Instituut voor het wegtransport)
zonder meer de afgifte van de vakbekwaamheid
l’obtention d’un permis de conduire ne représente
qu’un investissement relativement réduit.
Comme l’honorable membre le sait peut-être, les
pouvoirs publics n’apportent aucune contribution
directe pour l’obtention d’un permis de conduire, pour
autant qu’on entende par-là une intervention financière.
Au contraire, l’administration demande, lors de
la délivrance du permis de conduire, une rétribution
destinée à couvrir partiellement les frais administratifs.
En contrepartie, les pouvoirs publics consacrent des
efforts importants pour développer, adapter et assurer
le suivi de la réglementation relative au permis de
conduire, actuellement principalement dans le cadre
de l’harmonisation des normes au sein de l’Union
européenne. En outre, l’administration veille de
manière régulière à informer et à renseigner efficacement
les conducteurs, les candidats-conducteurs, les
centres d’examen concernés, les communes et les
écoles de conduite; elle se concerte également régulièrement
sur le sujet avec les groupes d’intérêt représentatifs
et avec les institutions.
Question no 200 de M. Georges Lenssen du 17 mai
2000 (N.):
Reconnaissance de la fonction de commissionnaireexpéditeur
et d’agent maritime comme intermédiaire
dans le transport de marchandises. — Certificat
d’aptitude professionnelle.
On distingue actuellement quatre types d’intermédiaires
dans le secteur du transport de marchandises, à
savoir: le courtier, le commissionnaire, le commissionnaire-expéditeur
et l’agent maritime. Seules les deux
premières catégories sont réglementées par un arrêté
royal.
L’une des conditions requises pour accéder aux
fonctions liées aux deux premières catégories est la
possession d’un certificat d’aptitude professionnelle
qui s’obtient actuellement assez facilement sur la base
de l’expérience professionnelle ou par la réussite d’un
examen devant l’IBOT (Institut belge des organisateurs
de transport) à l’issue de trois années de formation.
Malheureusement, les établissements d’enseignement
ne sont pas encore reconnus et l’IBOT n’organise
donc encore aucun examen.
La comparaison de cette situation avec celle des
transporteurs amène à constater que la réussite de
l’examen présenté devant l’ITR (Institut du transport
routier) implique la délivrance d’un certificat d’apti-
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE