Schriftelijke vragen en antwoorden Questions et ... - de Kamer

QRVA 50 037 4261
03 - 07 - 2000
Nederlandse ministerie VROM, directie afvalstoffen
(1999) heeft men nagegaan of er gezondheidsrisico’s
voor de mens bestaan na blootstelling aan koper,
chroom of arseen. Verschillende blootstellingsscenario’s
werden bekeken, waarbij steeds werd uitgegaan
van een worst-case scenario. Er werden geen ontoelaatbare
gezondheids-risico’s weergevonden.
Naast de afvalproblematiek rond verduurzamingsmiddelen,
die niet enkel opgelost kan worden door een
verbod op de producten zelf, bestaat er ook nog de
problematiek rond de import van verduurzaamd hout
afkomstig uit andere landen.
De CCA-problematiek is dus niet enkel een Belgische
probleem maar moet in een breder kader bekeken
worden. Maatregelen moeten dan ook in een internationale
context genomen worden.
DO 1999200011284 DO 1999200011284
Vraag nr. 132 van de heer André Frédéric van 22 mei
2000 (Fr.):
Piercings en tatoeages. Piercings et tatouages.
Het aanbrengen van piercings en tatoeages is niet bij
wet geregeld. Aangezien bij het doorboren van de
huid, met de bedoeling er een gekleurd pigment of een
vreemd lichaam in aan te brengen, een infectie kan
worden overgedragen (aids, hepatitis, allergieën, enz.),
zou men mogen aannemen dat zodanige voorzorgsmaatregelen
vereist zijn dat enkel daartoe bevoegde
personen piercings en tatoeages mogen aanbrengen.
Tatoeages kunnen bovendien enkel met behulp van
chirurgische technieken worden verwijderd. Een
dergelijke verwijdering zou dan ook een medische verrichting
zijn.
1.
a) Moeten minderjarige kinderen de toestemming
van hun ouders hebben om een piercing of
tatoeage te laten aanbrengen?
b) Aan welke regels dient die toestemming te beantwoorden?
2. Wat kunnen getatoeëerde of gepiercete personen
ondernemen wanneer zij een infectie hebben of met
een ander ernstig probleem worden geconfronteerd?
3. Wordt de verwijdering van een tatoeage als een
medische verrichting beschouwd?
4.
a) Hoeveel probleemgevallen werden tot nu opgetekend?
l’exposition au cuivre, au chrome ou à l’arsenic engendrait
des risques sanitaires pour l’homme. Plusieurs
scénarios d’exposition ont été examinés en partant
chaque fois du scénario le plus défavorable. Aucun
risque intolérable pour la santé n’a été découvert.
Outre la problématique des déchets des produits de
protection du bois, qui ne peut être résolue uniquement
par l’interdiction des produits eux-mêmes, il faut
tenir compte aussi de l’importation de bois traité en
provenance d’autres pays.
La problématique CCA ne se pose donc pas uniquement
en Belgique mais doit être examinée dans un
cadre plus large et les mesures doivent être prises dans
un contexte international.
Question n o 132 de M. André Frédéric du 22 mai 2000
(Fr.):
Il existe un flou législatif en matière de piercing et de
tatouage. Dans la mesure où le percement de la peau,
afin d’y déposer un pigment coloré ou d’y inclure un
corps étranger, fait courir un risque de transmission
d’infection (sida, hépatite, allergies, etc.), on pourrait
considérer qu’il réclame des précautions telles qu’il ne
pourrait être réalisé que par une personne dûment
habilitée. De plus, l’enlèvement du tatouage ne peut
être effectué qu’à l’aide de techniques chirurgicales et
constituerait ainsi un acte médical.
1.
a) Les enfants mineurs doivent-ils avoir une autorisation
parentale en matière de piercing ou de
tatouage?
b) Selon quelles modalités?
2. Si un tatoué ou un «piercé» se plaignait d’une
infection ou d’un autre problème grave, de quels
moyens d’action disposerait-il?
3. L’enlèvement d’un tatouage est-il considéré
comme un acte médical?
4.
a) Combien de cas problématiques ont été recensés à
ce jour?
b) Met welke eventuele gevolgen? b) Avec quelles suites éventuelles?
KAMER • 2e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 1999 2000 CHAMBRE • 2e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE