Rapport_fitheidstesten_2007.006_DEF-1-

TNO-rapport | KvL/B&G/2007.006
103
metingen plaats waardoor een uitspraak kan worden gedaan over de lichaamssamenstelling
van de testpersoon.
Alle onderdelen van de Eurofit worden hieronder besproken (Van Mechelen et al.,
1991).
Voor het afnemen van de test bestaat er een scoreformulier en een prestatiegeschiktheidsprofiel.
Deze zijn in de bijlage te vinden onder formulier 4 en 5. Tevens zijn er
handige overzichten beschikbaar per leeftijd en geslacht waarin alle testen vermeld
staan met de testresultaten behorende bij een bepaalde score. Deze overzichten zijn
in de bijlage terug te vinden in tabel 7.38a tot en met 7.38e voor jongens en tabel
7.39a tot en met 7.39e voor meisjes.
De test is makkelijk uit te voeren. Over de kosten is geen informatie gevonden.
7.2.1 Uithoudingsvermogen
7.2.1.1 Shuttlerun test
De veldtest die in de Eurofit wordt gebruikt om het maximale aërobe uithoudingsvermogen
te schatten is de Shuttlerun test.
Op een parcours met een afstand van 20 meter moet heen en weer (acyclisch) gerend
worden. De afstand van 20 meter moet binnen een bepaalde tijd worden afgelegd.
Deze tijd wordt aangegeven door een bandje of cd. Het bandje of de cd geeft aan
wanneer met de test mag worden begonnen en de piepjes op het bandje geven aan
wanneer de 20 meter moet zijn afgelegd. Iedere minuut moet de afstand van 20 meter
sneller afgelegd worden. De beginsnelheid is 8 km per uur en iedere minuut wordt
deze met 0,5 km per uur verhoogd. De testpersoon rent tot deze uitgeput is, niet meer
kan en stopt met rennen, of wanneer de testpersoon twee keer achter elkaar te laat is
met het afleggen van de 20 meter (Van Mechelen et al., 1991).
Te meten parameters
De laatste trap die gehaald wordt, komt overeen met een hoogst gerende snelheid.
Deze wordt vergeleken met de trap gehaald door leeftijdsgenoten.
Materiaal
− 20 meter parcours waarbij het begin en eind met tape zijn aangegeven
− Ruimte voor een parcours van 20 meter
− Bandje of cd met het protocol
− Tape recorder / CD-speler