Rapport_fitheidstesten_2007.006_DEF-1-

TNO-rapport | KvL/B&G/2007.006
39
2002; Takken, 2004). Omdat de testleider de weerstand tijdens de test continue moet
aanpassen om de snelheid van 10-16 m/s te blijven behouden, is enige ervaring van de
testleider gewenst.
Te meten parameters
De remkracht en het aantal omwentelingen in 10 seconden testtijd moeten worden
gemeten. Aan de hand van deze waarden kan het geleverde vermogen berekend worden
door de remkracht te vermenigvuldigen met de omwentelingssnelheid.
Materiaal
- Mechanisch geremde fietsergometer met sensor voor het meten van de draaisnelheid,
het vliegwiel en de weerstand
- Stopwatch
Testeigenschappen
De minimale leeftijd waarop de test kan worden afgenomen, de betrouwbaarheid,
validiteit en referentiewaarden van deze test zijn onbekend zoals in tabel 3 kan worden
afgelezen. Ook moet er rekening gehouden worden met een meetfout van ongeveer
5%.
1.3.1.3 Verticale spronghoogte test
Nog een andere zeer korte anaërobe test om het anaërobe vermogen te schatten is de
verticale spronghoogte test.
Er zijn veel verschillende soorten spronghoogte testen beschreven. Veelal gaat het om
testen voor volwassenen of voor sporters. Voor kinderen is de spronghoogte test die
hier wordt beschreven het meest geschikt.
De testpersoon heeft blote voeten en gaat op de voetstappen van een vloerbord staan.
De testleider maakt de gordel goed vast om de romp van de testpersoon. De testpersoon
staat rechtop met de knieën gestrekt en kijkt recht vooruit. De testleider trekt
het meetlint strak en leest het aantal centimeters af. De testpersoon moet nu zo hoog
mogelijk springen door de knieën te buigen en met de armen een zwaai te maken. Er
moet op het bord geland worden.
De test wordt twee keer herhaald en de hoogste sprong telt. Sprongen waarbij het
meetlint wordt opgerekt tellen niet en ook sprongen waarbij niet op het vloerbord
wordt geland zijn ongeldig.
Van het aantal hele centimeters dat het meetlint na de sprong aangeeft wordt het aantal
hele centimeters dat het meetlint voor de sprong aangaf afgetrokken. Het verschil
is de spronghoogte. De hoogste sprong wordt genoteerd (Bovende’eerd et al., 1980;
Hulzebos en Van der Loo, 2002; Leyten, 1982; Leyten et al., 1982; Takken, 2004).