Rapport_fitheidstesten_2007.006_DEF-1-

TNO-rapport | KvL/B&G/2007.006
7.2.4 Lenigheid
111
7.2.4.1 Sit-and-reach
Een test voor het meten van de lenigheid is de sit-and-reach, in de Eurofit ook wel
reiken in langzit genoemd.
De testpersoon zit in langzit op matten of op een vlakke ondergrond. De blote voeten
worden plat tegen de voorkant van de meetkist geplaatst.
Met gestrekte armen en vingers wordt nu geprobeerd zo ver mogelijk naar voren te
reiken waarbij beide handen gelijk worden gehouden. De knieën blijven gestrekt en
worden door een testleider vastgehouden.
Wanneer niet verder naar voren gebogen kan worden, moet deze houding even vastgehouden
worden. Het naar voren buigen moet langzaam en zonder schokken gebeuren,
anders telt de meting niet.
De test wordt drie keer herhaald waarbij de verste uitslag telt. De afstand van de
schuif in centimeter, afgerond naar beneden op hele centimeters, wordt genoteerd.
Tussen de pogingen kunnen de benen het beste even worden gebogen (Van Mechelen
et al., 1991).
Te meten parameters
De afstand in hele centimeters waarover de schuif verschoven kan worden wordt
opgemeten. Deze afstand wordt vergeleken met de afstand van leeftijdsgenoten.
Materiaal
− Meetkist van ± 33 centimeter en een schaalverdeling van 0 – 60 centimeter (de
plank steekt 25 cm uit ten opzichte van de voorkant van de meetkist, zodat bij een
score van 25 centimeter de vingertoppen de voetzolen bereiken)
− Liniaal of schuif
Testeigenschappen
De test is vanaf 5-jarige leeftijd af te nemen en duurt niet langer dan 30 seconden.
Zoals in tabel 6 kan worden afgelezen varieert de betrouwbaarheid van deze test tussen
de 0,70 en de 0,98. Op basis van deze correlatiecoëfficiënten kan de betrouwbaarheid
van de test als redelijk tot goed worden beschouwd. De validiteit is op twee
verschillende manieren bepaald en vertoont grote verschillen. De validiteit van de
sit-and-reach test varieert tussen de 0,60 en 0,73 wanneer deze test met de kracht van
de hamstrings wordt vergeleken. Wanneer de sit-and-reach test met de kracht in de
lage rug wordt vergeleken varieert de validiteit tussen de 0,27 en de 0,30. Hieruit kan
worden opgemaakt dat de sit-and-reach een betere uitspraak geeft over de kracht in
de hamstrings dan de kracht van de lage rug. Uitgaande van de correlatiecoëfficiënten
op basis van de vergelijking met de kracht in de hamstrings, is de validiteit van de sitand-reach
test als redelijk te beschouwen.