Rapport_fitheidstesten_2007.006_DEF-1-

TNO-rapport | KvL/B&G/2007.006
126
soon komt nu met het bovenlichaam van de grond waarbij met de handen de knieën
worden aangetikt. De testpersoon moet gedurende 1 minuut zo veel mogelijk sit-ups
maken. Een tweede testpersoon leunt op de voeten waardoor deze extra steun krijgen
en niet van de grond kunnen komen. Het aantal herhalingen wordt genoteerd (Safrid,
1995).
Te meten parameters
Het aantal sit-ups dat in 1 minuut gemaakt worden resulteert in de testuitslag. Het
aantal sit-ups wordt vergeleken met het aantal sit-ups van leeftijdsgenoten.
Materiaal
− Matje
− Stopwatch
Testeigenschappen
De test is vanaf 5-jarige leeftijd af te nemen en duurt 30 seconden.
Tabel 5 geeft aan dat de betrouwbaarheid van deze test varieert tussen 0,57 en 0,94.
Op basis van deze correlatiecoëfficiënten kan de betrouwbaarheid van deze test als
matig tot goed worden beschouwd. De validiteit van de test is slecht tot matig en ligt
tussen de 0,14 en 0,51.
Er zijn referentiewaarden beschikbaar voor deze test. Deze kunnen aangevraagd worden
door gebruik te maken van de contactgegevens in de bijlage (Safrid, 1995).
7.4.3.2 Hangen met gebogen armen
Een test die gebruikt kan wordt in de Chrysler Fund/AAU physical fitness program
voor het meten van armkracht bij kinderen is hangen met gebogen armen (in de testbatterij
de ‘flexed arm hang’). Dit onderdeel is niet verplicht, maar als een kind het
‘Attainment and Participation Award’ wil halen, moet de test worden afgenomen.
De testpersoon gaat op blote voeten bij een rekstok staan. De rekstok wordt op schouderbreedte
vastgepakt met een bovenhandse grip (duimen onder de stang en vingers
er overheen).
Een andere testpersoon gaat achter de testpersoon staan en tilt deze op tot de kin van
de testpersoon boven de rekstok uitkomt. Als de tweede testpersoon de testpersoon
loslaat, gaat de tijd in. Het is de bedoeling dat de testpersoon zo lang mogelijk met
de kin boven de rekstok blijft. Deze tijd wordt opgenomen. Er mag niet met de kin
gesteund worden en niet met de benen gesparteld worden. Zodra de kin onder de rekstok
komt, eindigt de test en wordt de tijd gestopt. Het is moeilijk te beslissen wanneer
de testpersoon te veel schommelt of met de benen spartelt. Daardoor is het ook
moeilijk te beslissen wanneer de testpersoon stil gehangen moet worden. Ook is het
van groot belang dat de testleider met de ogen op de hoogte van de rekstok bepaalt
of de kin van het kind nog boven de rekstok uitkomt. Kortom, standaardisatie bij deze
test is moeilijk.