Rapport_fitheidstesten_2007.006_DEF-1-

TNO-rapport | KvL/B&G/2007.006
34
Bij kinderen geeft het nomogram echter een overschatting van 25%. Met behulp van
onderstaande correctieformule kan deze meetfout tot 10% worden teruggebracht
(Hulzebos en Van der Loo, 2002; Takken, 2004).
De correctieformule voor kinderen tussen 10 en 18 jaar is:
VO2 & max (l/min) = 0,166 – (0,028 * leeftijd) + (0,026 * lichaamsgewicht (kg)) + (0,66 * 2 O V& max uit
het Åstrand-Ryhming-nomogram).
Te meten parameters
De hartslag en de belasting waarop gefietst wordt, zijn de parameters die uiteindelijk
de geschatte maximale zuurstofopname bepalen. Op basis van deze gegevens wordt
door middel van het Åstrand-Ryhming-nomogram een schatting gemaakt van de
maximale zuurstofopname en met de correctieformule voor kinderen gecorrigeerd.
Materiaal
− Weegschaal
− Fietsergometer
Testeigenschappen
Vanaf een 10-jarige leeftijd is deze test uit te voeren. De test duurt ongeveer 6 minuten.
De betrouwbaarheid en validiteit van deze test zijn onbekend (zie tabel 2). In de
bijlage in tabel 1.4 is de correctiefactor voor kinderen volgens Vos (2001) opgenomen.
Deze correctiefactor moet met de maximale zuurstofopname worden vermenigvuldigd
zodat de meetfout tot 10% wordt gereduceerd. Deze correctiefactor zal tot minder
nauwkeurige resultaten leiden dan de correctieformule die hierboven is weergegeven.
1.2.1.2 Physical Working Capacity 170
Een andere submaximale aërobe laboratoriumtest om het maximale aërobe uithoudingsvermogen
te schatten is de Physical Working Capacity 170 (PWC 170).
Deze test wordt op een fietsergometer uitgevoerd. Er wordt gestart op een belasting
van 25 Watt. Deze belasting wordt drie minuten volgehouden. Hierna wordt iedere
drie minuten de belasting met 20 Watt verhoogd totdat een hartslag van 170 wordt
bereikt. Deze belasting kan in de referentietabel (zie bijlage, tabel 7.22 tot en met
7.24) worden opgezocht. Zo kan een indicatie van de trainingstoestand worden verkregen.
Deze test vergt ervaring omdat de belasting iedere drie minuten moet worden
aangepast. Daarnaast moet de hartslag nauwkeurig worden bijgehouden en moet er
voor gezorgd worden dat aan het einde van de test een hartslag van 170 slagen per
minuut gehaald wordt (Hulzebos en Van der Loo, 2002; Van Mechelen et al., 1991;
Takken, 2004).