Parkinson - Stichting Welzijn Ouderen Wassenaar

Met andere woorden: Wie leeft uit egoïsme, heeft discipline nodig om de reeds aanwezige
ziekten te genezen en meer ziekte te voorkomen. Het is deze continue bezigheid die hierboven
reeds is besproken en waarnaar door sommigen tijdens de interviews werd gerefereerd als
‘voortdurend bidden’. Zo herinnert men zichzelf continue aan de ‘onzichtbare’ dimensie om
telkens die keuzes te maken die goed voor je zijn. Bidden op deze manier houdt de geest
‘zuiver’ en creëert een beter besef van goed en kwaad (discernimento), hetgeen werkt zowel
als een stimulans om te streven naar welzijn, als ook ter bescherming tegen al wat schadelijk
is, waardoor men gezondheid en genezing bevordert en ziekte voorkomt.
Alle Santo Daime werken zijn gericht op zuivering en genezing. Zoals reeds eerder gezegd,
zijn er bovendien de trabalhos de cura, oftewel genezingswerken. Deze werken zijn er
speciaal op gericht op genezing te bewerkstelligen op de aanwezigen in de zaal. Door middel
van de hymnes en de structuur van het ritueel worden diepere of hogere lagen van het
bewustzijn bereikt, waardoor het mogelijk wordt de bron van de ziekte aan te pakken. Er zijn
meerdere gevallen bekend waarbij mensen op ‘wonderbaarlijke’ wijze zijn genezen van een
zeer ernstige ziekte, zoals kanker, of een voor dokters onbekende aandoening. Een voorbeeld
hiervan is de wijze waarop Padrinho Sebastião, voordat hij Padrinho werd, genas van een
ernstige kwaal in zijn buikholte, waarvan de artsen niet wisten wat het was. Ze vertelden hem
dat hij een kijkoperatie moest ondergaan om een medische analyse te kunnen maken.
Sebastião Mota de Melo was op dat moment al bekend met de Santo Daime doctrine en had al
gehoord van de genezende krachten van de drank. Daarop besloot hij Daime te drinken in de
hoop op die manier te genezen. Het ritueel werd door hem als volgt beschreven:
“Ik dronk de Daime en ging naar mijn plek. Het was een concentração. Iedereen was
geconcentreerd en ik, de stommeling, keek af en toe op. Ik zag dat alles stil was en dan werd
ik ook stil... Dan voelde ik niets... (...) Even later begon één kant van mijn lichaam te koken,
en toen de andere kant. Ik dacht: “Het spul begint te werken”. Ik begon angst te creëren en ik
werd ongeduldig. (...) Ik wilde weg en liep op m’n tenen, maar toen ik langskwam bij waar
men Daime drinkt, blies hij naar mij. Ik vond het zó stinken! Toen liep ik terug en net
wanneer ik aankom bij de bank om weer te gaan zitten, sprak een stem: “De man [Meester
Irineu] heeft je gevraagd of je een man bent [om mee te doen aan het werk] en het enige wat
je doet is je beklagen!” En toen gebeurde het. Het einde van de wereld! Het oude lichaam
ging naar beneden. Mijn lichaam op de grond, en ik, al buiten het lichaam, bleef ernaar kijken.
Ik voelde me vrolijk en had helemaal geen ziekte. De enige die leed was het lichaam die daar
gestrekt lag. Op dat moment verschijnen twee mannen, het mooiste dat ik ooit in mijn leven
heb gezien! Ze schitterden zoals de Zon! (...) Toen zij arriveerden, namen zij mijn hele skelet
in handen. Ze trokken al mijn botten eruit, als het ware een visgraat. Ze keken en
onderzochten de botten, ... en maakten alles schoon. Ze lieten me alles zien. Plotseling waren
de botten verdwenen (...) Toen draaiden ze het karkas om dat was overgebleven en deelden
het in stukken, die ze aan een soort haken hingen. Ze trokken de darmen eruit (...) Toen
pakten ze de lever, sneden het open en lieten het mij zien. Er zaten drie beestjes in, zo groot
als een kever. Zij waren het die al dat kwade verricht hadden. Eén van de twee mannen kwam
heel dicht bij me (...) en zei: “Hier zijn ze, deze drie beesten waren jou aan het doden, maar
wees niet bang meer, want aan deze zul jij niet meer sterven.” Toen stopten ze alle organen en