Parkinson - Stichting Welzijn Ouderen Wassenaar

Uit al het bovenstaande is reeds gebleken hoe belangrijk de rituele context is voor het
bereiken van die ‘verruimde staat van bewustzijn waarin men in een Santo Daime ceremonie
komt tot inzicht, zuivering en genezing van lichaam, geest en ziel. Ook is reeds de complexe
structuur besproken die die rituele context constitueert door middel van allerlei richtlijnen:
van gedragsregels tot muzieknoten, van een ritueel kalender tot de versiering van de kerk. De
Santo Daime religie wordt gevormd door deze richtlijnen tezamen met het gebruik van de
drank. Het zijn deze twee componenten waarmee contact met het goddelijke wordt
bewerkstelligd. Het gebruik van ayahuasca zonder deze rituele context en begeleiding van
ervaren personen wordt gezien als gevaarlijk, omdat de persoon zich op dat moment openstelt
voor allerlei energieën, zowel positieve als negatieve. Zonder een rituele context, is het risico
groot dat het op een negatieve ervaring uitloopt, zeker als men er niet veel ervaring mee heeft.
Het onderscheid tussen ‘profaan’ en ‘sacraal’ gebruik geldt ook voor het gebruik van Santa
Maria, zoals reeds is verteld in hoofdstuk 3.
In de inleiding werd gesteld dat de legaliseringsproblematiek van de Santo Daime draait om
de vraag: Hoe wordt de psychoactieve drank gebruikt? Dit thema is van grote relevantie in de
algemene beeldvorming over religies als de Santo Daime. Ook als het gaat om het
onderzoeken van mogelijke positieve (therapeutische) effecten van andere ‘drugs’ is allereerst
nodig dit onderscheid te begrijpen. Om deze reden is in de interviews een aantal vragen
hierover gesteld.
Geen van de respondenten is actief betrokken (geweest) bij een legaliseringsactie voor de
Santo Daime, behalve één persoon die ooit een handtekeningenactie heeft ondertekend ter
bevrijding van twee gearresteerde leden uit Céu do Mapiá. Een vijftal ondervraagden
verklaarde altijd in gedachten positieve energie te sturen en te helpen door als fardado aan de
rituelen mee te doen: “Indirect helpen wij allemaal mee door te participeren en het te
steunen.”
“Wat vindt u van de legaliseringsproblemen waarmee de Santo Daime wereldwijd
geconfronteerd wordt?” vroeg ik vervolgens. Maar liefst de helft (9) was van mening dat deze
problemen gebaseerd zijn op onwetendheid: “Het is onbegrip van bepaalde autoriteiten. Ze
kennen het niet, maar het is niet wat zij denken.” De meesten (12) bleven er optimistisch
onder en zagen het als iets tijdelijks, als hindernissen die overstijgt moeten worden, als iets
nieuws waar de wereld nog aan moet wennen: “Alles zal heel goed opgelost worden, zowel
met de politie als met medisch onderzoek. Het verbod is gebaseerd op vooroordelen. Veel
juristen die het ooit hebben verboden, zijn nu bij de Santo Daime”. Sommigen (3) lieten enige
bezorgdheid doorschemeren met betrekking tot de toekomst van hun religie en pijn of verdriet
in verband met de moeilijkheden die anderen op dit moment doorstaan. Twee personen waren
van mening dat het een kwestie van macht is. Het zou machthebbers niet goed uitkomen,
want: “Het doodt de illusie, het draagt een waarheid, het verruimt het bewustzijn.” Het is
opvallend dat 3 van de 4 respondenten uit Nederland blij waren dat het in Nederland
gelegaliseerd is, maar zich niet echt bezighielden met de situatie wereldwijd. Twee van hen
vroeg zich zelfs af of wereldwijde legalisering goed zou zijn, omdat het belangrijk is dat het
binnen die rituele context gebruikt wordt die de Santo Daime biedt: “Voor mij is het prettig
dat het legaal is. Maar ik weet niet of het goed is voor iedereen. Ongecontroleerd Daime
drinken is niet oké. De religie mag legaal zijn, maar ik kan de gevolgen niet overzien als het
overal te krijgen zou zijn.”
Bij de vraag naar de mening over het feit dat de Daime wordt gezien als ‘profane’ drugs, was
men het unaniem met elkaar eens. Alle ondervraagden legden uit dat het een kwestie is van