Parkinson - Stichting Welzijn Ouderen Wassenaar

het skelet terug in mijn lichaam en toen ik wakker werd zat ik er ook al in. Ik wist niet meer
waar die dokters heen waren gegaan of waar ik was geweest. Ik stond op en sloeg het stof
[van mijn kleding]. En zo was het dat ik goed [gezond] werd en nog steeds is er geen litteken
te zien van de operatie die ik heb ontvangen. Dankzij God ben ik goed [gezond] gebleven, net
als een jongetje. Al meteen de dag erna was het alsof ik nooit iets had gehad en ik ben hier
nog steeds.”[74]
Geraldine Fijneman, leidster van de Santo Daime kerk in Amsterdam, schijnt een
gelijksoortige ervaring te hebben meegemaakt. In een artikel van de Volkskrant wordt zij als
volgt geciteerd:
“Na een hersentumor werd er ook een tumor in mijn rechterlong geconstateerd. Ik weigerde
die longkanker te laten opereren en ben naar het Braziliaanse Amazonegebied afgereisd. Daar
ben ik twee maanden lang dagelijks naar een [Santo Daime] dienst gegaan. Zes maanden later
verklaarde de longarts me genezen. En op de longfoto was niets meer te zien.” (Elings, 2007:
36)
Een vrouw uit de gemeenschap op Florianopolis vertelde mij dat ze in Mapiá, het religieuze
centrum in het Amazonewoud, nog nooit een demente of zieke oudere heeft gezien: “De
kinderen zijn er heel rustig en er zijn geen mentale ziekten.”
Het reikt voorbij mijn westers gevormde denkwijze om bovenstaande citaten te bevatten, laat
staan uit te leggen. Zelf was ik geneigd om dit soort verhalen in twijfel te trekken, simpelweg
uit onbegrip. Ik vind het moeilijk iets te accepteren dat ik niet begrijp. Hetgeen mij overhaalde
om dit soort verhalen te accepteren als waarheid, is het feit dat het er zoveel zijn! Tijdens mijn
interviews en in de literatuur heb ik inmiddels van tientallen ‘spirituele operaties’ gehoord en
gelezen. Het wordt dan lastig om te geloven dat al deze mensen dit gedroomd of verzonnen
zouden hebben. Nog moeilijker wordt het om vervolgens in te zien hoe deze mensen zijn
genezen van hun lichamelijke kwalen. Vooralsnog blijft dit gedeelte voor mij een mysterie.
4.14 Beleving van een spiritueel werk
De vraag om een beschrijving te geven van hetgeen men voelt tijdens een spiritueel werk,
bleek de moeilijkste vraag te zijn. De meeste respondenten zuchtten eerst eens diep, keken
omhoog en verklaarden dit niet te kunnen uitleggen. Na een strategische stilte van mijn kant,
begon men dan toch iets te vertellen. Het is voor mij, als leek, daarom op z’n minst net zo
moeilijk om dit uit te leggen. Zonder de pretentie dat ik een juiste of volledige beschrijving
kan geven, zet ik hier mijn interpretaties uiteen.
De helft zei dat het elke keer anders is en dat je nooit van te voren weet wat er gaat gebeuren.
Alle emoties worden wel een keer gevoeld, van diepe ellende tot goddelijke extase. Er viel
echter wel een patroon te ontdekken in de beschrijvingen. Korte tijd nadat men de Daime