14_Saudiña - Sergas

104
Docentes galegos no exterior
Camilo Iglesias López
Datos profesionais identificativos
Camilo Iglesias López, profesor orientador
do CEIP da Ramallosa, Teo.
Posto docente que ten no exterior
Profesor de educación física de primaria.
¿Canto tempo leva vostede no exterior?
Levo cinco anos e este é o meu último ano
ou sexa o sexto. Non se pode estar máis de
seis anos consecutivos no exterior.
Actualmente faise a renovación cada dous
anos, despois dunha avaliación positiva por
parte das autoridades educativas (director,
inspector, conselleiro…)
¿Como foi o proceso selectivo?
Primeiramente cando se fai a convocatoria
preséntase un cos seus méritos
profesionais e académicos, de acordo coas
súas bases, e entra así nunha lista segundo
a baremación e a correspondente
puntuación. Logo sinálanse unhas datas
para as probas dos exames. Hai un exame
de idioma dependendo do país ou países
para os cales se queira ir, equivalente a un
nivel medio da escola oficial de idiomas.
Esta proba é eliminatoria (se non se aproba
xa non fas a seguinte). Pasada esta proba
faise outra de lexislación educativa, sistema
educativo no exterior, currículo, etc. Unha
vez superadas estas probas, de acordo coa
puntuación que teñas e sumada aos
méritos, entras nunha lista ordenada por
puntuación e adxudícanse as prazas.
¿Canto tempo lle levou o seu proceso
de adaptación ao país e á escola?
Persoalmente podo dicir que me custou o
primeiro ano, pois hai que adaptarse ao
centro, condicións de traballo, horarios,
lingua, costumes, alumnos, persoal do
centro, vivenda… Pensa que vas a outro
país con outra cultura, lingua, espazos,
persoas… lonxe da túa familia e amigos…
Tes case que empezar unha “vida nova”.
¿Como é o seu traballo diario
na escola onde está?
Pois como en calquera outro centro
educativo, soamente que aquí hai máis
horas lectivas por ser un centro bilingüe e
tes que facer moitos reforzos con alumnos
portugueses que se incorporan ao centro
con descoñecemento do español, as
interferencias lingüísticas, etc. Fanse moitas
reunións para planificación de reforzos,
programación, currículo integrado, reunións
con pais, etc. Hai que estar sempre
disposto, ás veces tes que dar materias
para as cales non concursaches, se tes a
habilitación, e non te podes negar…
sempre disposto ás necesidades do centro.
¿Como é o alumnado?
O alumnado é case o 50% español e o
outro 50% portugués. Para os alumnos de
nacionalidade española é gratuíto, só pagan
transporte e comedor se o utilizan. Para os
portugueses é de pagamento como
o Centro Británico ou Liceo Francés,
soamente que máis barato. O alumnado
que asiste é de clase media alta.
Os portugueses de diñeiro son os que asisten
ao centro. Entre os alumnos españois
hai moitos fillos de diplomáticos, militares
destinados aquí, directores de banco,
enxeñeiros, directores de empresa…
Podemos concluír dicindo que é un centro con
alumnado de elite moi mimado e consentido.
Ata hai varios que os trae o condutor.
As aulas están todas con 27 alumnos/as,
os 25 regulados e os dous excepcionais
que permite a lei.
¿Podería dicirnos as diferenzas e
semellanzas co sistema educativo español?
Basicamente é igual o currículo só que este
é un centro bilingüe e cun currículo
integrado. O alumnado cando remata
o bacharelato, tanto pode acceder
á universidade portuguesa como española
superadas as respectivas probas.
¿Ten algunha dificultade engadida no seu
labor polo feito de ser vostede español?
Ningunha, un profesor máis dun centro
español no exterior.
Podemos dicir que o exceso de matrícula,
como xa apuntei 27 alumnos/as de
distintas nacionalidades, con interferencias
lingüísticas, cultura, intereses e
motivacións, o fai máis duro.
¿Que tipo de valores están presentes na
sociedade do país onde vostede está?
A integración de emigrantes das colonias,
negros de Angola, Madeira, Cabo Verde…
Actualmente están vindo moitos emigrantes do
leste para traballar sobre todo na construción.
Hai moita competividade.
¿Recomenda esta experiencia profesional
e vital ao profesorado galego?
En moitas ocasións as recomendacións
non se poden facer, hai que equivocarse só,
e esta é unha delas, explícome.
Saír ao exterior, como xa apuntei
anteriormente, é unha decisión difícil que
cada persoa ten que tomar en función
dos seus intereses persoais, familiares e
profesionais. Deixar a familia ou levala,
ir a un país cunha lingua, cultura, hábitos,
gustos diferentes… son decisións moi
particulares e persoais; perder a praza de
destino que tiñas, se era boa, pensar que vas
gañar moito diñeiro e logo non é tanto, pois
tamén tes que vivir aquí e manter a casa do
teu país; ou fas unha vida de “emigrante”
como os dos anos 50 ou tes que vivir de
acordo coa túa profesión e estatus… (pensa
que ti es unha imaxe do teu país no exterior)
Ter que acatar moitas decisións coas que
non estás de acordo porque así se che pide,
e se non o fas non se che renova.
Non me gustaría convencer a ninguén para
facelo, diríalle todo o que sei e que el mesmo
tomase a decisión meditada de acordo cos
seus intereses. “De todo hai na viña do señor”