14_Saudiña - Sergas

ZAIDA JIMÉNEZ,
estudante de 1º de Maxisterio:
“Teño o apoio da miña nai, do meu pai,
da miña familia,… din que é o meu
futuro,… á miña nai vela indo aos
mercados, chovendo, con sol,… pois a
miña familia di que para min iso non,
que hai algo mellor, que é bo traballar…
Os mestres sempre me axudaron…
O estudo deume todo, formarme a nivel
cultural, intelectual, social, é unha forma
de socializarme con outro tipo de xente
que non sexa a miña familia…
Gustaríame que na nosa cultura se
estudase máis e que houbese máis
iniciativa por parte dos pais en axudar
os nenos para que poidan estudar e
teñan un futuro máis axeitado…
Encantaríame rematar a carreira e
traballar como mestra”.
CARMEN ESTHER JIMÉNEZ,
estudante de ciclo de grao medio de
Coidados Externos de Enfermaría:
“Tiña todo suspensos ao saír do colexio.
Estiven buscando alternativas e solicitei
entrar nas clases para sacar o graduado…
Obtiven o título e despois animeime para
facer o ciclo de grao medio; agora quéroo
sacar e ter un traballo para poder facer
unha vida… Aprendín a valorarme;
pensaba que non valía, que non cumpriría
as miñas expectativas… con esforzo
pódese sacar… A miña familia sempre me
apoiou, dende pequena… No colexio os
mestres axudáronme moito, pero tes que
ser ti a que mostre o teu esforzo. Se tes o
apoio da túa familia e da xente que te
quere, iso axúdate moitísimo… Desexaría
que todos os mozos se animasen e que se
desen conta de que cun pouco de esforzo
pódese conseguir o que te propós; non é
un obxectivo inalcanzable, e para nada
deixas de ser xitana”.
FERNANDO MONTOYA,
técnico en Acabamentos de Construción:
“Puiden facer un curso de fontanaría
porque tiña o graduado. Grazas a iso
estiven dous anos e medio nunha
fontanaría e despois tres anos nunha
empresa de construción. Acreditando a
miña experiencia obtiven o título
de técnico en acabamentos de
construción… Un dos problemas máis
grandes que temos é que non dispomos
de titulación… Hai que darlle a
importancia que se merece á educación.
Temos que poñernos ao nivel dos
demais, xa non vale falar de
discriminación porque somos xitanos,
senón porque non estamos formados…
O desexo da miña nai, que conseguín,
era mellorar a vida que ela tiña”.
MARIANA ROSA DOS ANJOS,
graduado escolar:
“Empecei a estudar con oito anos
e deixeino en 5º de EXB. Gustaríame ter
seguido. Volvín estudar con vinte
e nove anos. Primeiro quitei o graduado,
despois fixen cursos: habilidades
domésticas, limpeza, corte e confección,
informática, …”.
Estamos, sen dúbida, nunha sociedade a
cada paso máis plural. Agora ben, para que
poidamos dispor de xeito efectivo dunha
pluralidade enriquecedora, positiva e xusta,
todos os colectivos teñen que achegar do
seu. A comunidade xitana, dende cada un dos
seus membros, ten a necesidade de
participar en igualdade, e para iso precisa
saber (saber ser, saber facer, saber estar, …).
A sociedade maioritaria, dende cada un dos
seus membros, ten a necesidade de recibir
achegas dende as singularidades de cada
grupo, tamén os xitanos, e para iso precisa
coñecer, porque do coñecemento se
desprenden a tolerancia e o respecto.
95