1 - EUR-Lex

L 103/148 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008
4.1.4. Obciążenie filtra
Wymagane minimalne obciążenia filtra dla najbardziej powszechnych rozmiarów filtrów podano w tabeli 10. Dla
filtrów większych minimalne obciążenie powinno wynosić 0,065 mg/1 000 mm2 powierzchni filtrującej.
Tabela 10
Minimalne obciążenia filtra
Średnica filtra (mm)
Minimalne obciążenie (mg)
47 0,11
70 0,25
90 0,41
110 0,62
Jeżeli, bazując na poprzednio przeprowadzonych badaniach, wymagane obciążenie minimalne filtra jest trudne
do osiągnięcia w cyklu badania po optymalizacji natężeń przepływu oraz stopnia rozcieńczenia, dopuszcza się
niższe obciążenie filtra, za zgodą zainteresowanych stron (producent i urząd homologacji), o ile można wykazać,
np. przy pomocy wagi 0,1 μg, że spełnia ono wymogi dokładności określone w pkt 4.2.
4.1.5. Uchwyt filtra
Do celów badania emisji filtry należy umieścić w zespole uchwytu filtra, spełniającym wymogi zawarte w pkt 2.2
dodatku 7. Zespół uchwytu filtra powinien być zaprojektowany tak, aby zapewniał równomierne rozprowadzanie
przepływu przez całą powierzchnię barwienia filtra. Zawory szybko działające należy umieścić przed lub za
uchwytem filtra. Można także zainstalować, bezpośrednio przed lub za uchwytem filtra, preklasyfikator inercyjny
o 50 % punkcie odcięcia między 2,5 μm a 10 μm. Jeżeli wykorzystana została otwarta sonda próbkująca
zwrócona w kierunku strumienia spalin, zdecydowanie zaleca się zastosowanie preklasyfikatora.
4.2 Specyfikacje komory wagowej i wagi analitycznej
4.2.1. Warunki komory wagowej
Temperaturę komory (lub pomieszczenia), w którym kondycjonuje się i waży filtry cząstek stałych utrzymuje się
w przedziale 295K ± 3 K (22 o C ± 3 o C) podczas kondycjonowania i ważenia wszystkich filtrów. Wilgotność
należy utrzymywać w punkcie rosy 282,5 K ± 3 K (9,5 o C ± 3 o C), a wilgotność względna powinna wynosić 45 %
± 8 %.
4.2.2. Ważenie filtra odniesienia
Otoczenie komory (lub pomieszczenia) powinno być wolne od zanieczyszczeń powietrza otaczającego (takich jak
kurz), które osadzałyby się na filtrach cząstek stałych podczas ich stabilizowania. Dopuszcza się odchylenia od
specyfikacji warunków pomieszczenia wagowego podane w pkt 4.2.1., jeżeli trwają one nie dłużej niż 30 minut.
Przed wprowadzeniem filtrów do komory wagowej komora wagowa powinna spełniać wymagane specyfikacje.
W ciągu 4 godzin przed ważeniem filtra do próbkowania, a najlepiej podczas ważenia takiego filtra należy
zważyć przynajmniej dwa nieużywane filtry referencyjne. Filtry te powinny być tej samej wielkości i być
wykonane z tego samego tworzywa, co filtry do próbkowania.
Jeżeli średnia waga filtrów odniesienia zmienia się pomiędzy kolejnymi ważeniami filtra do próbkowania o ponad
10 μg, wszystkie filtry do próbek należy odrzucić, a badanie emisji powtórzyć.
Jeżeli nie są spełnione kryteria stabilności komory wagowej określone w pkt 4.2.1., ale ważony filtr odniesienia
spełnia powyższe kryteria, producent silnika ma możliwość akceptacji wagi filtra do próbkowania lub uznania
badań za nieważne, wyregulowania układu sterowania komory wagowej i powtórzenia badań.
4.2.3. Waga analityczna
Waga analityczna wykorzystywana do oznaczania wagi filtrów powinna charakteryzować się dokładnością
(odchylenie standardowe) przynajmniej 2 μg oraz rozdzielczością przynajmniej 1 μg (1 cyfra = 1 μg) określoną
przez producenta wagi.