1 - EUR-Lex

L 103/26 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008
5.1.9.2. Kodowane komputerowo parametry operacyjne silnika mogą być zmieniane wyłącznie przy
pomocy specjalistycznych narzędzi i procedur (np. komponenty lutowane lub w szczelnej
obudowie lub w szczelnych (lub lutowanych) obudowach komputerowych).
5.1.9.3. Producenci muszą podjąć odpowiednie kroki dla zabezpieczenia maksymalnego ustawienia dostaw
paliwa przed modyfikacją podczas eksploatacji pojazdu.
5.1.9.4. Producenci mogą złożyć do urzędu homologacji wniosek o wyłączenie jednego z tych wymagań
dla tych pojazdów, dla których istnieje małe prawdopodobieństwo, iż wymagają zabezpieczenia.
Kryteria, które urząd homologacji bierze pod uwagę w odniesieniu do wniosku w sprawie wyjątku,
będą obejmować m.in. aktualną dostępność układów roboczych, zdolność do osiągnięcia przez
pojazd wysokiej wydajności oraz prognozowany wolumen sprzedaży pojazdu.
5.1.9.5. Producenci wykorzystujący programowalne układy kodów komputerowych (np. kasowana
elektrycznie programowalna pamięć przeznaczona tylko do odczytu, EEPROM) muszą
zabezpieczyć je przed nieupoważnionym przeprogramowaniem. Producenci muszą zastosować
udoskonalone strategie zabezpieczania przed modyfikacją oraz funkcje zabezpieczania zapisu,
wymagające elektronicznego dostępu do komputera zewnętrznego utrzymywanego przez
producenta. Urząd może zatwierdzić alternatywne metody, oferujące równoważny poziom
zabezpieczenia przed modyfikacją.
5.2. Specyfikacje dotyczące emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych oraz zadymienia spalin
Dla badań homologacyjnych dla wiersza B1, B2 lub C tabel w sekcji 5.2.1., poziomy emisji
wyznacza się w badaniach ESC, ELR i ETC.
Dla silników gazowych poziomy emisji zanieczyszczeń gazowych wyznacza się w badaniu ETC.
Procedury badań ESC i ELR opisano w dodatku 1 do załącznika 4A, a procedurę badania ETC
w dodatkach 2 i 3 do załącznika 4A.
Poziomy emisji zanieczyszczeń gazowych i gdy ma to zastosowanie cząstek stałych oraz
zadymienia spalin silnika dostarczonego do badania mierzy się metodami opisanymi w dodatku 4
do załącznika 4A. Dodatek 7 do załącznika 4A opisuje zalecane układy analityczne dla
zanieczyszczeń gazowych, zalecane układy próbkowania cząstek stałych oraz zalecany układ
pomiaru zadymienia spalin.
Służba techniczna może zatwierdzić inne układy lub analizatory, jeżeli okaże się, że dają one
równoważne wyniki w odpowiednim cyklu badań.. Określenie równoważności układu opiera się
na analizie korelacji 7 par próbek (lub większej ich liczby) między układem używanym, a jednym
z układów odniesienia niniejszego regulaminu. Dla poziomów emisji cząstek stałych za
równoważne układy odniesienia uznaje się wyłącznie układ pełnego rozcieńczenia przepływu
spalin lub układ częściowego rozcieńczania przepływu spalin spełniający wymogi normy
ISO 16183. „Wyniki” odnoszą się do wartości poziomów emisji dla określonego cyklu. Badanie
korelacji wykonuje się w tym samym laboratorium, komórce badawczej oraz na tym samym
silniku i zaleca się jego równoczesne przeprowadzenie. Równoważność średnich wyników par
próbek należy ustalić przy pomocy statystyk badań F i badań t, zgodnie z opisem w dodatku 4 do
niniejszego regulaminu, uzyskanych na podstawie warunków panujących w tym laboratorium,
komórce badawczej i silniku. Wartości oddalone należy ustalić zgodnie z ISO 5725 i wyłączyć
z bazy danych. Dla wprowadzenia do regulaminu nowego układu określenie równoważności
opiera się na obliczeniu powtarzalności i odtwarzalności, jak określono w normie ISO 5725.
5.2.1. Wartości graniczne
Masa właściwa tlenku węgla, sumy węglowodorów, tlenków azotu i cząstek stałych ustalonych
w badaniu ESC oraz nieprzezroczystość spalin ustalona w badaniu ELR nie przekracza wartości
przedstawionych w tabeli 1.
Masa właściwa tlenku węgla, sumy węglowodorów, tlenków azotu i cząstek stałych ustalonych
w badaniu ETC nie przekracza wartości przedstawionych w tabeli 2.