1 - EUR-Lex

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/183
Zaleca się filtrowanie powietrza rozcieńczającego oraz przepuszczenie go przez filtr węglowy w celu usunięcia
węglowodorów tła. Na żądanie producenta silnika można pobrać próbkę powietrza rozcieńczającego zgodnie
z dobrą praktyką inżynieryjną, w celu wyznaczenia poziomów cząstek stałych tła, które to poziomy można
następnie odjąć od wartości zmierzonych w rozcieńczonych spalinach.
DT: Tunel rozcieńczający (rys. 11–19)
Tunel rozcieńczający:
a) powinien mieć długość wystarczającą do zagwarantowania pełnego wymieszania spalin i powietrza
rozcieńczającego w warunkach przepływu turbulentnego;
b) powinien być wykonany ze stali nierdzewnej i mieć:
i) stosunek grubości/średnicy równy 0,025 lub niższy w przypadku tuneli rozcieńczających o średnicy
wewnętrznej większej niż 75 mm;
ii)
grubość nominalna nie mniejszą niż 1,5 mm w przypadku tuneli rozcieńczających o średnicy
wewnętrznej równej lub niższej niż 75 mm;
c) powinien mieć średnicę co najmniej 75 mm dla układów częściowego próbkowania;
d) zaleca się, aby w przypadku układów pełnego próbkowania średnica wynosiła co najmniej 25 mm;
e) może być grzany do temperatury ścianki nie wyższej niż 325 K (52 o C) przez bezpośrednie grzanie lub przez
wstępne ogrzewanie powietrza rozcieńczającego, pod warunkiem że temperatura powietrza nie przekracza
325 K (52 o C) przed wprowadzeniem spalin do tunelu rozcieńczającego;
f) może być izolowany.
Spaliny z silnika należy dokładnie wymieszać z powietrzem rozcieńczającym. W przypadku układów częściowego
próbkowania, jakość mieszania sprawdza się po wprowadzeniu tunelu do eksploatacji przy pracującym silniku za
pomocą pomiaru CO 2 w różnych punktach tunelu(co najmniej cztery punkty leżące w równych odległościach).
Jeżeli jest to konieczne, można użyć dyszy mieszającej.
Uwaga: Jeżeli temperatura otoczenia wokół tunelu rozcieńczającego (DT) jest niższa niż 293 K (20 o C), należy
przyjąć środki ochronne prowadzące do zapobieżenia osadzaniu się cząstek stałych na chłodnych
ściankach tunelu. W związku z tym zaleca się grzanie i/lub izolowanie tunelu w granicach
przedstawionych powyżej.
Przy wysokich obciążeniach silnika tunel można schłodzić środkami nieagresywnymi, takimi jak wentylator
wirnikowy, o ile temperatura płynu chłodzącego pozostanie równa lub wyższa od 293 K (20 o C).
HE: Wymiennik ciepła (rys. 16 i 17)
Wymiennik ciepła powinien mieć wystarczającą wydajność do utrzymania temperatury na wlocie dmuchawy ssącej
SB w granicach ± 11 K średniej temperatury roboczej występującej podczas badania.
2.3. Układ rozcieńczania pełnego przepływu
Układ rozcieńczania opisano na rys. 20 w oparciu o rozcieńczanie ogólnego przepływu spalin przy wykorzystaniu
CVS (próbkowanie stałej objętości). Należy zmierzyć ogólną objętość mieszanki spalin i powietrza rozcieńczającego.
Można użyć układu PDP lub CFV.
Aby następnie pobierać próbkę cząstek stałych próbka rozcieńczonych spalin kierowana jest do układu
próbkowania cząstek stałych (pkt 2.4., rys. 21 i 22). Jeżeli wykonuje się to bezpośrednio, mówi się o rozcieńczaniu
pojedynczym. Jeżeli próbka jest rozcieńczana ponownie, w dodatkowym tunelu rozcieńczającym, mówi się
o rozcieńczaniu podwójnym. Jest to przydatne, jeżeli wymagania dotyczące temperatury czoła filtra nie mogą być
spełnione przy rozcieńczeniu pojedynczym. Mimo że jest to po części układ rozcieńczania, układ rozcieńczania
podwójnego został opisany jako odmiana układu próbkowania cząstek stałych w pkt 2.4. rys. 22, ponieważ
zawiera on większość części typowego układu próbkowania cząstek stałych.