1 - EUR-Lex

L 103/36 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008
5.5.8.7. W przypadku gdy do spełnienia wymagań sekcji 5.5 wymagane jest przechowywanie w pamięci
komputera nieusuwalnego kodu błędu, na zakończenie sekwencji demonstracyjnej muszą być
spełnione następujące trzy warunki:
a) aby za pomocą urządzenia skanującego można było potwierdzić obecność odpowiedniego,
nieusuwalnego kodu błędu, o którym mowa w pkt 5.5.3.3, w pamięci komputera układu
OBD, oraz aby można było wykazać w sposób zadowalający dla urzędu homologacji, że
kodu tego nie da się usunąć przy użyciu urządzenia skanującego;
b) aby poprzez odczyt nieusuwalnego licznika, o którym mowa w sekcji 3.9.2 załącznika 9A do
niniejszego regulaminu, można było potwierdzić czas, przez który sygnał ostrzegawczy
pozostawał włączony podczas sekwencji detekcji, oraz aby można było wykazać w sposób
wymagany przez urząd homologacji, że licznika tego nie da się usunąć przy użyciu
urządzenia skanującego; oraz
c) aby urząd homologacji zatwierdził elementy konstrukcji wykazujące, że te nieusuwalne
informacje są przechowywane zgodnie z sekcją 3.9.2 załącznika 9A do niniejszego
regulaminu przez okres przynajmniej 400 dni lub 9 600 godzin pracy silnika.
6. INSTALACJA W POJEŹDZIE
6.1. Instalację silnika w pojeździe przeprowadza się w sposób zapewniający zgodność z poniższymi
parametrami w odniesieniu do homologacji silnika:
6.1.1. spadek ciśnienia wlotowego nie przekracza wartości określonej dla homologowanego silnika
w załączniku 2A;
6.1.2. przeciwciśnienie wydechu nie przekracza wartości określonej dla homologowanego silnika
w załączniku 2A;
6.1.3. moc pochłaniana przez urządzenia dodatkowe napędzane silnikiem nie przekracza wartości
podanej dla homologowanego silnika w załączniku 2A.
6.1.4. objętość układu wydechowego nie może odbiegać o więcej niż 40 % od wartości określonej dla
homologowanego silnika w załączniku 2A;
7. RODZINA SILNIKÓW
7.1. Parametry definiujące rodzinę silników
Rodzina silników, określona przez producenta silników, musi spełniać przepisy normy ISO 16185.
7.2. Wybór silnika macierzystego
7.2.1. Silniki Diesla
Silnik macierzysty rodziny wybiera się wykorzystując kryteria nadrzędne najwyższej dawki paliwa
na suw przy maksymalnej deklarowanej prędkości obrotowej. W przypadku gdy dwa lub więcej
silników spełnia te kryteria nadrzędne, silnik macierzysty należy dobrać wykorzystując kryterium
drugorzędne najwyższej dawki paliwa na suw przy prędkości znamionowej. W określonych
okolicznościach urząd homologacji może stwierdzić, że najniższy poziom emisji w rodzinie silnika
można najlepiej sprawdzić badając drugi silnik. W związku z tym urząd homologacji może wybrać
do badania drugi silnik w oparciu o właściwości wskazujące, że silnik ten może wykazywać
najwyższy poziom emisji spośród silników należących do rodziny.