Odpowiedzi - Senat RP - Senat Rzeczypospolitej Polskiej

140 39. posiedzenie Senatu w dniu 31 lipca 2009 r.
decyzji Rady z 16 listopada 2005 r. W ocenie S¹du, w sprawie powinno zatem dojœæ do
oceny z³o¿onych przez Cudzoziemca dowodów w zestawieniu z uprzednio zgromadzonym
w sprawie materia³em.
Decyzj¹ wydan¹ w dniu 28 maja 2008 r. (nr DPU-420-70/SUB/2006), Szef Urzêdu
do Spraw Cudzoziemców ponownie odmówi³ nadania Cudzoziemcowi i cz³onkom Jego
rodziny statusu uchodŸcy i nakaza³ opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
uznaj¹c, i¿ wobec Cudzoziemców nie zachodz¹ przes³anki do udzielenia zgody na pobyt
tolerowany. Decyzja ta uchylona zosta³a jednak przez Radê do Spraw UchodŸców,
a sprawê przekazano do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji (decyzja
Rady do Spraw UchodŸców z 3 grudnia 2008 r. nr RdU-835-4/S/2005).
Po ponownym zbadaniu sprawy, decyzj¹ z 28 lutego 2009 r. (nr DPU-II-420-
-70/SUB/2006), Szef Urzêdu do Spraw Cudzoziemców po raz kolejny odmówi³ Panu
Akhtar SANABAEV, Jego Ma³¿once oraz ma³oletnim dzieciom nadania statusu uchodŸcy.
Jednoczeœnie udzieli³ Zainteresowanym ochrony uzupe³niaj¹cej. Odmawiaj¹c przyznania
Cudzoziemcowi statusu uchodŸcy organ stwierdzi³, i¿ Zainteresowany nie wykaza³
faktów czy okolicznoœci, które mog³yby uzasadniaæ jego obawê przed indywidualnym
przeœladowaniem. Zgromadzony materia³ dowodowy nie dawa³ – w ocenie organu
– podstaw do uznania, i¿ w³adze w kraju pochodzenia podejmowa³y wobec Cudzoziemca
dzia³ania krzywdz¹ce na tle jego rasy, religii, narodowoœci, przynale¿noœci do okreœlonej
grupy spo³ecznej, czy pogl¹dów politycznych. Z zeznañ Cudzoziemca – zdaniem
Szefa Urzêdu – nie wynika³o, by móg³ on byæ nara¿ony na przeœladowania ze strony
w³adz, b¹dŸ innych podmiotów. Tym niemniej organ uzna³, i¿ powrót Cudzoziemca do
kraju pochodzenia móg³by go naraziæ na rzeczywiste ryzyko doznania powa¿nej krzywdy
przez miêdzy innymi – nieludzkie lub poni¿aj¹ce traktowanie, powa¿ne i zindywidualizowane
zagro¿enie dla ¿ycia lub zdrowia wynikaj¹ce z powszechnego stosowania
przemocy wobec ludnoœci cywilnej w kraju pochodzenia. Okolicznoœci te – w ocenie organu
– przemawia³y za udzieleniem Panu Akhtar SANABAEV oraz cz³onkom Jego rodziny
ochrony uzupe³niaj¹cej.
Jak wynika z poczynionych ustaleñ, od decyzji tej Cudzoziemiec nie z³o¿y³ odwo³ania
do Rady do Spraw UchodŸców.
W dniu 4 maja 2006 r. Cudzoziemiec z³o¿y³ kolejny, trzeci ju¿ wniosek o nadanie
statusu uchodŸcy. Decyzj¹ z dnia 30 maja 2006 r. (nr DP-II-784/SUB/2006) Prezes
Urzêdu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców umorzy³ postêpowanie w przedmiotowej
sprawie z uwagi na jej to¿samoœæ ze spraw¹ zakoñczon¹ decyzj¹ Rady do Spraw UchodŸców
o nr RdU-835-l/S/2005. Decyzja ta utrzymana zosta³a w mocy decyzj¹ Rady do Spraw
UchodŸców z 29 sierpnia 2006 r. (RdU-835-3/S/2005). Jak wynika z posiadanych
przez Rzecznika informacji, rozstrzygniêcie Rady nie zosta³o przez Cudzoziemca zaskar¿one
do s¹du administracyjnego.
Maj¹c na uwadze powy¿sze ustalenia pozwolê sobie podkreœliæ, co nastêpuje.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, cudzoziemcowi nadaje siê status uchodŸcy, jeœli na skutek
uzasadnionej obawy przed przeœladowaniem w kraju pochodzenia z powodu rasy, religii,
narodowoœci, przekonañ politycznych lub przynale¿noœci do okreœlonej grupy spo-
³ecznej nie mo¿e lub nie chce korzystaæ z ochrony tego kraju. Ustalenie statusu
uchodŸcy wymaga zatem wykazania przez aplikuj¹cego istnienia „uzasadnionej obawy”
przed skierowanym przeciwko niemu, zindywidualizowanym przeœladowaniem,
a tak¿e potrzeb¹ oceny przez organ racjonalnoœci tej obawy oraz wiarygodnoœci osoby
aplikuj¹cej o status. Obawa przed przeœladowaniem w kraju pochodzenia nie mo¿e
przy tym opieraæ siê wy³¹cznie na subiektywnym odczuciu cudzoziemca. Musi ona byæ
w pewien sposób zobiektywizowana poprzez odniesienie do realiów panuj¹cych w kraju
pochodzenia cudzoziemca.
Wspomnieæ w tym miejscu nale¿y jednak, i¿ status uchodŸcy nie jest jedynym rodzajem
ochrony udzielanej cudzoziemcom na terytorium Polski. Ustaw¹ z dnia
18 marca 2008 r. o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i niektórych innych ustaw, do porz¹dku prawnego wprowadzona
zosta³a tzw. ochrona uzupe³niaj¹ca. Zast¹pi³a ona czêœciowo wspomnian¹ ju¿