Odpowiedzi - Senat RP - Senat Rzeczypospolitej Polskiej
Odpowiedzi - Senat RP - Senat Rzeczypospolitej Polskiej
Odpowiedzi - Senat RP - Senat Rzeczypospolitej Polskiej
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
158 39. posiedzenie <strong>Senat</strong>u w dniu 31 lipca 2009 r.<br />
w granicach 25 000–30 000. WskaŸnik czêstoœci wystêpowania SM wynosi w Polsce<br />
œrednio 60/100 000, czyli szacunkowo w ca³ym kraju choruje ok. 27 000 osób.<br />
Odnosz¹c powy¿sze dane do informacji o liczbie pacjentów leczonych lekami immunomoduluj¹cymi<br />
w ramach programu terapeutycznego „Leczenie stwardnienia rozsianego”<br />
finansowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia, tj. (dane z dnia 5 maja<br />
2009 r.) w 2006 r. 1 555 osób (interferonem beta – 1 323 osób, octanem glatirameru –<br />
232 osób), w 2007 r. 2 145 osób (interferonem beta – 1 745 osób, octanem glatirameru<br />
– 400 osób), 2008 r. – 2 885 osób (interferonem beta – 2 496 osób, octanem glatirameru<br />
– 389 osób), wynika, i¿ ok. 10% pacjentów z SM ma bezp³atny dostêp do nowoczesnej<br />
terapii immunomoduluj¹cej.<br />
Wprowadzenie szczegó³owych kryteriów w³¹czenia do terapeutycznego programu<br />
zdrowotnego NFZ „Leczenie stwardnienia rozsianego” oraz ograniczenie czasu leczenia<br />
w ramach programu wymusza koniecznoœæ zapewnienia równego dostêpu do leczenia<br />
w ramach programu terapeutycznego, przy ograniczonych œrodkach na realizacjê<br />
œwiadczeñ opieki zdrowotnej. Takie postêpowanie zapewni wszystkim pacjentom<br />
spe³niaj¹cym kryteria w³¹czenia, dostêp, wzglêdnie bez zbêdnej zw³oki, do leczenia<br />
drogimi lekami immunomoduluj¹cymi. W œwietle powy¿szego zniesienie czasu leczenia<br />
w ramach programu oraz innych kryteriów ograniczaj¹cych, spowoduje niekontrolowane<br />
wyd³u¿enie i tak odleg³ego w chwili obecnej, czasu oczekiwania na leczenie<br />
w oœrodkach realizuj¹cych ww. program.<br />
Z chwil¹ rozpoczêcia przez NFZ, realizacji programu terapeutycznego leczenia<br />
stwardnienia rozsianego, w 2004 roku, wprowadzono punktowy system kwalifikacji,<br />
który wraz ze wzrostem œrodków na realizacjê powy¿szego programu, mia³ ulegaæ stopniowej<br />
modyfikacji, poprzez zmniejszanie progu punktacji, mo¿liwym do osi¹gniêcia<br />
przez pacjentów kwalifikowanych do programu. W 2006 roku próg ten zosta³ zmniejszony<br />
z 23 punktów do 21. W sytuacji obni¿onej dostêpnoœci do leczenia lekami immunomoduluj¹cymi<br />
spowodowanej brakiem dodatkowych œrodków, na terenie niektórych<br />
oddzia³ów wojewódzkich NFZ, kolejne obni¿enie progu punktacji kwalifikuj¹cej<br />
do leczenia w ramach powy¿szych programów, mog³oby skutkowaæ zwiêkszeniem<br />
populacji pacjentów kwalifikuj¹cych siê do leczenia w ramach ww. terapeutycznego<br />
programu zdrowotnego, ale konsekwencj¹ bêdzie wyd³u¿enie czasu oczekiwania na leczenie.<br />
Odnosz¹c siê do zagadnienia zwi¹zanego z finansowaniem ze œrodków bêd¹cych<br />
w dyspozycji Ministra Zdrowia „Narodowego Programu Leczenia Chorych na Stwardnienie<br />
Rozsiane”, którego projekt zosta³ z³o¿ony przez Polskie Towarzystwo Stwardnienia<br />
Rozsianego, uprzejmie informujê, i¿ œwiadczenia dla osób z SM finansowane s¹ na<br />
zasadach analogicznych jak dla pozosta³ych grup chorych.<br />
Uprzejmie informujê, i¿ projekt programu z³o¿ony przez PTSR dotyczy zasad postêpowania<br />
z chorymi na SM. Zak³ada on podzia³ na czêœæ organizacyjno-edukacyjn¹,<br />
maj¹c¹ byæ sfinansowan¹ przez Ministra Zdrowia, oraz czêœæ diagnostyczno-leczniczo-<br />
-rehabilitacyjn¹, maj¹c¹ byæ sfinansowan¹ przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Najwa¿niejszy<br />
aspekt projektu programu i najbardziej kosztowny (98% kosztów ca³ego projektu<br />
programu), tj. czêœæ diagnostyczno-leczniczo-rehabilitacyjna, nale¿y do kompetencji<br />
Narodowego Funduszu Zdrowia i jest obecnie realizowana na zasadzie<br />
finansowania œwiadczeñ opieki zdrowotnej w ramach umów w danym rodzaju,<br />
w tym w ramach terapeutycznego programu zdrowotnego „Leczenie stwardnienia<br />
rozsianego”.<br />
Utworzenie Centralnego Rejestru Osób z SM jest jednym z zadañ ww. projektu programu.<br />
Korzyœci z jego utworzenia s¹ dostrzegane, g³ównie ze wzglêdu, i¿ w chwili obecnej<br />
w ramach dzia³añ NFZ nie jest mo¿liwa ca³oœciowa ocena skutecznoœci leczenia<br />
oraz, co najwa¿niejsze, jego wp³ywu na zmianê potrzeb medycznych leczonych pacjentów<br />
w Polsce. Dodatkow¹ trudnoœci¹ jest fakt, ¿e w Polsce nie mo¿na jasno okreœliæ<br />
faktycznej liczby osób chorych na SM. W zwi¹zku z tym stworzenie Centralnego Rejestru<br />
Chorych na SM umo¿liwi³oby rozszerzenie informacji o wszystkich pacjentach,<br />
u których stwierdzono rozpoznanie stwardnienia rozsianego. Informacje pozyskiwane<br />
z raportów obejmuj¹cych dane z powy¿szego rejestru mog¹ byæ bardzo istotne w decy-