DEEL 3 - Nuweopenbaring::: Welkom by Die Nuwe Openbaring

julle volledig van die wêreld afgekeer is, word dit opgeneem deur die hart
van die mens. En so sal julle dit ook begryp waarom die mense hulle so
weinig geestelik besig hou as hulle nog so geheel aan die wêreldse gebonde
is, want die wêreldlike gedagtes sal altyd geestelike gedagtes verdring,
d.w.s. die mens sal nie in staat wees om geestelike gedagtes in hom op te
neem nie, omdat wêreldse gedagtes op die voorgrond dring en verhinder
dat geestelike gedagtes tot die hart van die mens deurdring.
En tog is die mens self verantwoordelik vir die gedagtes wat hom beheer,
want alleen die vrye wil bepaal waaraan die mens dink en die vrye wil weer
die gedagtegolwe wat hom omring af of laat dit toe.
En die wil is weer so gerig soos die wese van die mens is, geestelik of
wêrelds ingesteld. Hy word nog na die een nog na die andere rigting toe
gedring, hy is volkome vry. En tog hang van die rigting van hierdie wil alles
af, sy denke en handel, sy teenwoordige en toekomstig lot van die siel, wat
heerlik maar ook vreeslik kan wees.
Die wêreld is dus ‘n gevaar vir die wil van die mens, maar dit moet wees
om die siel tot opheldering te laat kom, om hom tot ‘n besluit te dwing wat
tussen hom en die geesteryk geneem moet word. Beide ryke is daar, dog
die siel kan net een ryk kies en dit moet die siel self bepaal. En kies hy die
materiele ryk wat die wêreld is, dan bly hulle ook aan die ryk gebonde. Kies
hy die geesteryk, dan sal dit sy verblyfplek word as die siel die aardse
liggaam verlaat, as sy aardse weg beëindig is. En deur beide gebiede word
julle beïnvloed maar nie gedwing nie. Daarom dra elke mensesiel self die
verantwoordelikheid vir sy denke en wil, want hy kan nie aan beide ryke
voorkeur gee nie. Dit is vir julle nie onmoontlik om reg te kies nie, selfs as
die materiele wêreld tasbaar voor julle staan en die geestelike wêreld
skynbaar onwerklik is.
Die geestelike kragte het ‘n sekere mag oor die siel, sodat hulle in staat is
om tussenbeide te kom, ook teenoor die onwillige, sodat ook hierdie deur
die kragte gegryp word en so moet elke mens 'n standpunt daaroor
inneem. Maar as die mens nie wil nie, kan hy die invloed ook afweer. Maar
dit het hom aangeraak en hy kan hom daarom nie aan die verantwoording
onttrek, wanneer dit van hom gevra sal word nie.
Die mens kan dink en dit is die rede waarom hy verantwoordelik is. En
niemand dring gedagtes aan hom op nie, wat hy dink staan hom volkome
vry, maar dat dit reg is, sal altyd die doel van die goeie geestelike kragte
wees, wat hom probeer beïnvloed in ‘n positiewe sin. Maar, omdat die
negatiewe kragte ook inwerk, moet die mens dus self kies en daar kan
sodoende nie van ‘n geestelike dwang gepraat word waaraan die een ten
prooi val en die andere nie.
Daarom is daar ook van tyd tot tyd innerlike gevegte nodig om nie af te
wyk van die geestelike gedagtes nie, as aardse gedagtes wil binnedring.
Die wil om geestelik volwasse te word kan ook krag gee vir hierdie innerlike
stryd en dan het die mens reeds geseëvier, want sy wil was positief en
153