DEEL 3 - Nuweopenbaring::: Welkom by Die Nuwe Openbaring

Ernstige ondersoek van geestelike goed met God’s
hulp
7584 23 April 1960
Geen mens word die reg ontsê om vir homself ‘n oordeel te vorm nie, maar
hy moet ook weet dat die verstand alleen geen waarborg bied vir regte
denke nie, selfs al is die verstand ook hoog ontwikkeld. Dit geld in die
besonder vir die beoordeel van geestelike kennis waarvoor daar geen
bewys is nie. Of die kennis op waarheid berus of nie kan ‘n mens alleen
beoordeel as hy God Self om verligting van sy denke vra, anders is hy nie
in staat om te ondersoek of reg te oordeel nie.
Maar die mens het ook die reg om dit af te wys wat hy nie kan aanvaar nie,
aangeneem dat hy van goeie wil is en ondersoek sonder om bevooroordeel
te wees. Hy moet dus nie blind glo nie maar hy moet alles oordink wat van
hom gevra word om te glo. Hy moet daartoe God’s hulp vra sodat hy deur
die gees in hom reg onderrig word. Dan blyk daar ook ‘n egte verlange na
die waarheid en dan sal hom ook die waarheid aangebied word en sal hy dit
ook as waarheid kan herken.
Dog die mense word baie sake as waarheid aangebied wat mekaar
teenspreek en dan lê dit aan elkeen persoonlik om dit te deurgrond wat
waarheid is. Wie egter glo om alleen met sy verstand daar agter te kom,
kan daar seker van wees dat hy nog meer verstrik sal raak in misvattinge.
Want die verstand kan beïnvloed word deur die teenstander van die
waarheid, die vors van die duisternis, wat alles doen om die mense van die
waarheid af te bring en hulle op dwaalweë te lei.
Die mens kan hom egter teen dwaling beskerm as hy hom tot God Self
wend, as hy Hom vra om hom die insig van waarheid te skenk. Daarom kan
geen mens die beswaar opper dat hy nie in staat is om te oordeel oor
waarheid en dwaling nie. Sodra hy hom met God verbind, sodra hy Hom
om verligting van gees vra, sal hy ook gevoelsmatig insien of hy die leringe
wat hom aangebied word moet aanneem of afwys. Hy sal dan ook die
innerlike sekerheid hê dat sy oordeel juis is, omdat hy dan weet dat nie hy
sy oordeel gevorm het nie, maar dat God sy denke verlig.
Maar daar is altyd ‘n goeie wil voor nodig om die waarheid in te sien en te
doen. ‘n verstandsmens vra homself nie af wat hom daartoe beweeg het
om dit aan te neem of af te wys nie. By hom is alleen die verstand
werksaam, wat egter eie weë gaan en God nie om raad vra nie, maar
homself in staat ag om alles te ondersoek. Daarom sal so'n mens hom
dikwels vergis omdat God nie uitgeskakel wil word nie en omdat van Hom
alleen die waarheid uitgaan.
Andersyds mag die beproewing van geestelike goedere nie versuim word
nie omdat die mens hom sogenaamd nie tot ‘n goeie oordeel bekwaam voel
nie, want hy sal hom eens daarvoor moet verantwoord. Dan kan hy hom
ook nie op die oordeel van ander beroep nie, dat hy sonder om na te dink
293