DEEL 3 - Nuweopenbaring::: Welkom by Die Nuwe Openbaring

daarom ook van hulself bewus was. Tussen daardie tyd en die tyd wat julle
nou op die aarde is, lê egter ‘n eindelose lang tydperk, waarin julle van
julleselfbewussyn beroof was. ‘n Tyd waarin julle ook wel die
skeppingswerke as iets wesenlik bevolk het, maar die wesenlike was nie
van homself bewus nie, omdat hy steeds slegs as deeltjies van ‘n eens
bewuste wese deur hierdie skeppingswerke heengaan. Eers nadat alle
deeltjies hulself weer versamel het, beliggaam die wese homself as mens
en gaan dan ook weer die stadium van die “Ek-bewussyn” binne, waarin hy
nou ook ‘n taak te vervul het. As mens dra die wese daarom nou ook ‘n
sekere verantwoordelikheid vir sy ontwikkeling, omdat hy verstandelik in
staat is om die “vir en teen” van sy lewenswandel in te sien, dat hy dus kan
beoordeel welke uitwerking sy lewenswandel op die eintlike "Ek" - die siel -
het.
Solank die wese nie van homself in die oerstadia bewus was nie, het hy ook
geen verantwoording te dra nie en staan hy onder die wet van "jy moet".
Hy doen wat hom deur die Wil van God opgedra was. Hy handel
instinkmatig, dit wil sê, gelei deur geestelike intelligensies wat die
geestelike in die skeppingswerke so beïnvloed dat hy die werk uitvoer wat
vir hom bestem was.
Dit is nou anders gestel in die stadium as mens, waarin die wese vir
homself kan besluit, waarin die denke en handeling, waarin die “Ekbewuste”
wese die volle vryheid het van denke en handeling. En hy moet
nou bewustelik dink en wil en handel volgens die Wil van God, dit word nou
nie meer deur God se Wil bepaal nie, maar sy eie wil moet nou besluit en
altyd onder inwerking van sy eie “Ek-bewustelikheid” wees, want die mens
voel dat hy oor homself beskik, hy is van homself bewus. Hy staan nie
meer onder vreemde invloede nie, maar rig self sy wil na eie goeddunke en
hy weet ook dat hy homself daarvoor verantwoordelik moet wees, hoe hy
sy wil ook al rig.
En dit onderskei die mens van die dier, dat hy in sy ontwikkeling ook al ver
gevorder het, maar tot die laaste beliggaming as mens steeds ‘n wese bly
wat onder die wet van "jy moet" staan en nie vry oor homself kan beslis
nie, al mag dit nog so intelligent lyk. Hy het nog nie die “Ek-bewussyn”
teruggekry nie en het daarom nog nie op die laaste trap van beliggaming
aangekom nie. Tog sal ook die dier die laaste fase bereik, want die
geestelike neem eens die gang deur die aardse bestaan op homself, waarin
hy homself as mens beliggaam en homself ook van sy "Ek" bewus word.
Dat die mens egter ‘n “Ek-bewuste” wese is, moes hom ook laat besluit dat
sy Skepper en Maker, sy God van die ewigheid geen irreële (fiktiewe) gees
kan wees nie; maar dat Hy as die hoogs volmaakte Wese eweneens kan
dink en ‘n vrye wil het, omdat daar andersins nooit sulke skepsele uit Hom
kon voortgekom het, wat hierdie kenmerke van goddelikheid vertoon nie.
Want uitgaande van die mens, die skepsel, kan ook die gevolgtrekking
gemaak word dat daar ‘n God, ‘n Skepper is. Die hoogste Wese moet “Ek-
224