Beleidsbrief Mobiliteit en Openbare Werken 2010 ... - Vlaanderen.be

Stuk 736 (2010-2011) – Nr. 1
Wegendecreet
Met het wegendecreet moet een éénduidig decretaal kader worden gecreëerd voor bepaalde wegnormen en
inrichtingsprincipes.
Realisaties 2010
De beleidsnota MOW 2009-2014 drukt het engagement uit om een eenduidig decretaal kader op te maken
waarin bepaalde wegnormen en inrichtingsprincipes worden vastgesteld. Daarbij wordt impliciet verwezen
naar een “Wegendecreet”. Hierbij wordt gestreefd naar een globale decretale verankering en naar een
actualisering van de bestaande regelgeving. Een invulling van het “Wegendecreet” zou niet alleen voor de
wegbeheerder meer duidelijkheid en rechtszekerheid bieden, maar ook voor de overige betrokken partijen,
zoals de omwonenden. In het najaar van 2009 en in 2010 werd gestart met het onderzoek naar de reikwijdte
en de mogelijke inhoud van een “Wegendecreet”. Daarbij werd een analyse van de bestaande, mogelijks
verouderde regelgeving uitgevoerd en werden gedefinieerd.
Te realiseren 2011
In 2011 moet de analysefase voltooid zijn en kan gestart worden met het opstellen van een eerste aanzet tot
een decreet. Deze timing zou ons in staat moeten kunnen stellen om nog tijdens deze legislatuur het
volledige wetgevende traject voor het “Wegendecreet” te doorlopen. Dit zal in overleg dienen te gebeuren
met andere betrokken partijen (zowel intern als extern aan de Vlaamse overheid) en gelijklopende
initiatieven als een mogelijk investeringsdecreet.
Staatshervorming
Federale staatshervorming
Inzake staatshervorming dringen wij aan op een homogenisering en coherentie van de verkeers-,
binnenvaart- en maritieme reglementering. Dit houdt in dat wij er over waken dat bij de overheveling van
bijkomende bevoegdheden een verdere versnippering wordt vermeden en dat zowel de normering, het
toezicht als de handhaving eenduidig vanuit de Vlaamse overheid kan worden aangestuurd. De mogelijke
verruiming van de beleidsautonomie zal in de administratie worden voorbereid zodat een efficiënt
organisatorisch kader ontstaat dat antwoord kan geven op de uitdagingen van morgen.
Aansluitend bij de beoogde materiële bevoegdheidsoverdracht wordt ook gepleit om de ermee
samenhangende instrumentele of accessoire bevoegdheden te versterken zoals bvb. regionalisering van de
onteigeningsprocedures, (de opbrengst van) het verkeersboetefonds, de inkomenscompensatievergoeding
voor zelfstandigen die hinder ondervinden ten gevolge van werken op het openbaar domein of een betere
vertegenwoordiging van Vlaanderen op vlak van mobiliteit in de Belgische en EU-besluitvorming.
Interne staatshervorming
Een consistent beleid inzake mobiliteit en openbare werken met zijn vele raakpunten met milieu en
ruimtelijke ordening, situeert zich best op gewestelijk niveau. Nochtans kunnen bepaalde facetten van het
beleid effectiever op het lokaal niveau gebeuren. Dit betekent dat er een eenduidige allocatie van
bevoegdheden aan het gewestelijk, provinciaal en gemeentelijk niveau in overeenstemming met het
subsidiariteitsbeginsel nodig is. In dit kader zullen onder de naam ‘interne staatshervorming’ een aantal
taken geheroriënteerd worden.
Sinds het kerntakendebat in het kader van het kaderdecreet bestuurlijk beleid werden de provinciale
bevoegdheden met een grondgebonden karakter al afgebouwd. Zo werden de provinciale wegen
overgedragen naar het gewestelijk of gemeentelijk niveau. In overleg met de provincies zal een
mobiliteitscharter opgesteld worden met een bijzondere aandacht voor het provinciaal fietsbeleid, het
bedrijfsvervoermanagement, de mobiliteitseducatie en de coördinatie van het gebiedsgericht
mobiliteitsbeleid. Verdere concretisering van de rol van de provincies in het fietsbeleid, de
mobiliteitseducatie en de coördinatie van het gebiedsgericht mobiliteitsbeleid zal via nog op te stellen
overeenkomsten bepaald worden. Daarmee wordt gestreefd naar een soepeler afhandeling van de dossiers.
De huidige inhoudelijke controle via GBC en PAC blijft behouden.
V L A A M S P A R L E M E N T
61