04.09.2013 Views

Een geschiedenis van Hongarije.pdf - Kees Bakker over Hongarije

Een geschiedenis van Hongarije.pdf - Kees Bakker over Hongarije

Een geschiedenis van Hongarije.pdf - Kees Bakker over Hongarije

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

1939-1945: met Hitler ten strijde<br />

<strong>Hongarije</strong> en de inval in Polen<br />

Hoewel <strong>Hongarije</strong> de gebiedsuitbreiding in Tsjechoslowakije en in de Karpaten-Oekraïne<br />

aan Hitler te danken had, probeerde de Hongaarse regering in de jaren vlak voor de<br />

Duitse inval in de Sovjet-Unie een zekere bewegingsvrijheid te bewaren. Pál Teleki die<br />

opnieuw regeringsleider geworden was, stond op het standpunt, dat de tweede<br />

wereldoorlog onvermijdelijk was en verder dat die onvermijdelijk door Duitsland zou<br />

worden verloren. <strong>Hongarije</strong> kon, zo meende Teleki, officiëel moeilijk anders dan<br />

pakteren met Hitler, maar moest zich tegelijkertijd voorbereiden op de Duitse nederlaag.<br />

In juni 1939 liet minister-president Pál Teleki Berlijn weten, dat <strong>Hongarije</strong> zich niet bij<br />

een oorlog tegen Polen zou laten betrekken. Eind augustus, even nadat het Stalin-<br />

Hitlerpakt tot stand gekomen was (23 augustus), liet Teleki Londen opnieuw weten dat<br />

zijn land niet zou deelnemen aan een militair optreden tegen Polen. Op 1 september 1939<br />

viel het Duitse leger Polen binnen. Op 9 september vroegen de Duitsers toestemming om<br />

voor troepenvervoer gebruik te mogen maken <strong>van</strong> de spoorlijn die <strong>over</strong> Košice naar Polen<br />

liep. De regering-Teleki weigerde. Poolse legereenheden (bij elkaar maar liefst 110.000<br />

man), die voor de Duitsers de Karpaten <strong>over</strong> vluchtten, werden in <strong>Hongarije</strong> opge<strong>van</strong>gen.<br />

De Független Kisgazdapárt nam de verzorging <strong>van</strong> de Poolse militairen op verzoek <strong>van</strong><br />

de regering voor haar rekening. Via Joegoslavië reisden zo’n honderdduizend Poolse<br />

militairen door naar Frankrijk en Engeland.<br />

30 augustus 1940: de annexatie <strong>van</strong> het noorden <strong>van</strong> Zevenburgen<br />

Na de verdeling <strong>van</strong> Polen kwam al snel ook de verdeling <strong>van</strong> Roemenië op de agenda.<br />

Eind juni 1940 bezette de Sovjet-Unie met instemming <strong>van</strong> Duitsland Bessarabië en de<br />

Bukovina. Kort daarna droeg Roemenië Dobrudja aan Bulgarije <strong>over</strong>. De regering-Teleki<br />

besloot, dat nu ook voor <strong>Hongarije</strong> het moment was gekomen om haar deel <strong>van</strong> het<br />

buurland op te eisen en begon troepen naar de grens te sturen. In Berlijn, waar in de<br />

zomer <strong>van</strong> 1940 de voorbereiding <strong>van</strong> de aanval op de Sovjet-Unie op gang kwam, leidde<br />

dit tot grote ergernis. Door Hitler op het matje geroepen kreeg de Hongaarse ministerpresident<br />

te horen dat er geen sprake kon zijn <strong>van</strong> een Hongaarse inval in Roemenië,<br />

omdat dat gemakkelijk tot een oorlog op de Balkan kon leiden. Tegelijkertijd beloofde<br />

Hitler, dat hij samen met Mussolini Roemenië onder druk zou zetten om met <strong>Hongarije</strong><br />

tot een compromis te komen. Onderhandelingen tussen Roemenië en <strong>Hongarije</strong> liepen<br />

207

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!