Een geschiedenis van Hongarije.pdf - Kees Bakker over Hongarije

eind augustus op niets uit, wat Roemenië ertoe bracht Hitler en Mussolini officiëel als
scheidsrechters te vragen. De beide dictators deelden op 30 augustus 1940 het noorden
van Zevenburgen aan Hongarije toe.
Oktober 1940 vroegen de Duitsers opnieuw toestemming voor troepenverplaatsingen
over Hongaars grondgebied, ditmaal richting Roemenië. Die toestemming kwam er nu
wel. En nog weer wat later, op 20 november, sloot Hongarije zich aan bij het
Asmogendheden-verdrag.
Bij de bezetting van de Karpaten-Oekraïne waren niet meer dan enkele schoten gelost. In
Noordelijk Zevenburgen, waar 1,5 miljoen Hogaren en 1 miljoen Roemenen woonden,
zou dat anders lopen. Tijdens de bezetting en ook nog gedurende de daarop volgende
herfst begingen Hongaarse soldaten heel wat wreedheden tegen Roemenen. Er was, zoals
Horthy in een geheime notitie aan ministerpresident Pál Teleki schreef, sprake van
“onmenselijkheden” en “sadistische vernederingen”. Na de eerste wereldoorlog gevluchte
grootgrondbezitters kwamen ‘hun’ eigendom vaak op eigen houtje en met een hoop
bombarie opeisen. De situatie liep zozeer uit de hand, dat Hongaarse bewoners van
Zevenburgen een duurzame verstoring van de relaties tussen de verschillende
bevolkingsgroepen van het gebied voorzagen en de Hongaarse regering bestookten met
klachten over het optreden van het leger.
Een nog in 1940 aangenomen wet bepaalde dat de in het nieuwe gebiedsdeel woonachtige
Hongaren 48 zetels zouden krijgen in het parlement en de Duitsers 3. De Roemenen
kregen 12 zetels in het vooruitzicht gesteld, maar op voorwaarde dat de betrekkingen
tussen Hongarije en Roemenië zouden verbeteren. Wat uiteraard niet gebeurde.
24 maart 1941: 56 vlaggen
Moskou volgde de ontwikkeling van de Hongaars-Duitse betrekkingen al een tijdje met
belangstelling. In 1934 hadden de beide landen ambassadeurs uitgewisseld. De toetreding
van Hongarije tot het Antikomintern-pakt in 1939 had weer een eind aan de diplomatieke
betrekkingen gemaakt, maar na de ondertekening van het Stalin-Hitlerpakt was de Sovjettop
blijkbaar van mening, dat dit mogelijkheden bood om de betrekkingen met Hongarije
weer aan te halen. In de zomer van 1940 liet Moskou bij herhaling weten de Hongaarse
eisen met betrekking tot Zevenburgen als gerechtvaardigd te beschouwen. En in
september, onmiddellijk na de uitspraak van Hitler en Mussolini, ondertekenden de
Sovjet-Unie en Hongarije een handelsverdrag.
Onderhandelingen tussen Moskou en Boedapest leidden er verder toe dat Hongarije in
januari 1941 een 56-tal vlaggen terugkreeg. In ruil voor die vaandels die in 1849 door het
leger van de tsaar waren buitgemaakt, droeg Teleki de communisten die in Hongarije
gevangen zaten, aan de Sovjet-Unie over. Onder hen was de latere partijleider Mátyás
Rákosi. De vlaggen arriveerden op 24 maart op het Keleti Pályaudvar en werden vandaar
onder enorme belangstelling naar het oorlogsmuseum in het burchtkwartier overgebracht
(de vlaggen hangen nu in de Mátyás-kerk in het burchtkwartier). Even later, in mei van
dat jaar, was de Sovjet-Unie prominent vertegenwoordigd op een internationale
tentoonstelling in de Hongaarse hoofdstad. En nog een maand later, onmiddellijk na de
Duitse inval in de Sovjet-Unie, kreeg de Hongaarse regering van volkscommissaris
Molotov de boodschap, dat zijn land jegens Hongarije geen aanvallende bedoelingen had
208