DOSYA: ÇEVİRİ VE SANSÜR Hazırlayan: Nurdan Cihanşümül Maral

14
Öykü
Annie’nin John Thomas’tan bir hayli hoşlandığı su götürmezdi. John’un yanında olduğu her an
içini hoşluk ve sıcaklık kaplıyordu. John Thomas da Annie’den gerçekten ve her zamankinden
daha çok hoşlanmıştı. Annie’nin bir erkeğin içine doğru, sanki ta kemiklerine doğru eriyip akması
bir kızda pek rastlanılmayan hoş bir şeydi. John bundan pek memnundu.
İlerleyen tanışıklık, ilerleyen bir yakınlaşmaya mazhar oldu. Annie, John’u bir birey, bir erkek
olarak görmek; ona daha derinden alaka göstermek ve aynı şekilde karşılık görmek istiyordu.
Sadece gecelerden ibaret bir mevcudiyet, ki John bu zamana dek öyle biliniyordu, istemiyordu.
John’un kendisini terk edemeyeceğini düşünüp böbürleniyordu.
İşte burada hata yaptı. John Thomas geceden ibaret bir mevcudiyet olarak kalmak niyetindeydi;
Annie’nin yaşamında çok yönlü bir birey olarak var olma gibi bir düşüncesi yoktu. Annie ona,
yaşantısına ve kişiliğine derinden bir alaka göstermeye başladığında John tüydü. Derin ilgiden nefret
ederdi ve bunu durdurmanın yegâne yolunun bundan uzak durmak olduğunu biliyordu. Annie’nin
içindeki sahiplenici dişi ortaya çıkmıştı. İşte bu yüzden John, Annie’yi terk etti.
Annie’nin şaşırmadığını söylemek nafile. Önce şaşırdı, mağlup düştü, çünkü John’u elinde tutacağından
çok emindi. Bir süre bocaladı, her şey belirsizleşti. Sonra hırs, öfke, terk edilmişlik ve
bedbahtlıktan ağladı. Bundan sonra umutsuzluk acısıyla kıvrandı. Çok geçmeden John aynı küstah,
bilindik tavrıyla Annie’nin tramvayına geldi, ancak bu defa baş hareketinden artık başka biriyle
olduğunu ve yeni fırsatların tadını çıkardığını Annie’ye hissettirdi, bunun üzerine Annie intikamını
almaya azmetti.
Annie’nin, John Thomas’ın ne tip kızlarla çıktığına dair kesin bir fikri vardı. Nora Purdy’e gitti. Nora
uzun boylu, güzel sarı saçlı, bir hayli soluk yüzlü olmakla birlikte yapılı bir kızdı. Ağzı epeyce sıkıydı.
Annie, Nora’nın yanına yaklaşarak, “Selam,” diye seslendi; sonra kısık sesle, “John Thomas şimdilerde
kiminle birlikte?” diye sordu.
“Bilmiyorum,” dedi Nora.
“Biliyon işte,” dedi ondan beklenmedik bir şiveyle. “Sen de benim kadar biliyon.”
“Şey, biliyorum o zaman,” dedi Nora. “Ben değilim, o yüzden rahat ol.”
“Cissy Meakin, değil mi?”
“Evet o, bildiğim kadarıyla.”
“John’un küstah tavrına bak”, dedi Annie. Yanaklarından hiç hazzetmiyorum. Yanıma geldiğinde,
onu tramvayın basamağında yere yıkabilirim.”
“Düşeceği gün yakındır”, dedi Nora.
“Evet, biri onu haklamaya karar verince düşecek. Birinin ona haddini bildirdiğini görmeyi isterdim
doğrusu, ya sen?”