ibn-i Haldun - Mukaddime 2

-- lBN-l HALDÜN --
844
Yine bu konu da söylenmiş şiirlerden biri de Naşi'nin şu kasidesidir:
Şiir, başlangıçtaki eğriliklerden arındırdığın
Ve esas metni düzeltip sağlamlaştırdığın (sözdür)
Uzun açıklamalarla, ondaki çatlakları giderirsin
Ôzlü sözlerle gözlerindeki körlüğü açarsın
Başını ve sonunu (anlam bütünlüğü açısından) birleştirirsin
(Bir ırmak gibi) kaynağı ile aktığı yeri birbirine eklersin
Şiirle asil ve cömert birini övüp
Hakkı olan şükran borcunu ödemek istediğinde
Onun için sözlerin en harikasını ve sağlamını
(Sıfatların) en üstününü ve kıymetlisini seçersin
Böylece (şiir), ifadeleri bakımından belılgatlı
Parçalarının uyumu bakımından kolay olur
Şiirle bir diyar ve oranın sakinleri için ağlayacaksan
Mahzun kimselerinki gibi gözyaşları akıtacaksın
Bir şüpheyi kinaye ile söylemek istersen
Sözündeki açık ve gizli maksat farklı olsun
Böylece sözünü dinleyen kimse
Şüphe ve emin olma arasında bocalasın
Hatasından dolayı bir kardeşini azarladığında
Sertlik ve yumuşaklığı birbirine karıştır
Böylece onu (azarlamış olmakla birlikte)
Hüzün ve kederinden kurtarmış olursun
Baştan çıkana cilvelerine tutulup
Aşık olduğun kimseye yöneldiğinde
Latif ve yumuşak sözlerle onu kendine bağla
O sözlerdeki gizem, onun gönlünü çelsin
Yaptığın bir hata için özür dilediğinde
Ôzrünü açıklık ve kapalılık arasında bir ifadeyle arzet
O zaman özrün, karşı taraftan
Beraat isteyen bir azara dönüşür