ibn-i Haldun - Mukaddime 2

---IBN-I HALDÜN ---
-
(Kalıcı olmayanlar) yok olup gitti
Hiç yok olmayacak, baki kaldı
Bu tarzda söylediği güzel beyitlerden biri de şudur:
Ey oglum! Senden uzak olmak en büyük felaketimdi
Sana yakın olunca, yakınlıgımı unuttum
Ebu Abdullah bin Hatib döneminde, Endülüs' ün Aş vadisinden olan Muhammed
bin Abdulazim de bu tarzın önde gelen otoritelerinden biriydi. O, aşağıdaki zeceli ile Mudağlis'in
"Gün doğdu yıldızlar şaşkınlaştı" diye başlayan zeceline karşılık vermektedir:
Ey zevk ve safa ehli! Sefahat vakti girdi
Ta güneşin koç burcuna gelişinden beri
Sefahatlannızı her gün yenileyin
Arada hiç fasıla bırakmadan
Şenil'de bu zevklere devam edelim
O yeşil bitkilerin üzerinde
Bagdat'ı boş ver, Nil' in hikayelerini geç
Benim için bu taraflar daha hoştur
Buranın ovası kırk milden daha geniştir
Eger burada rüzgar esecek olsa
Toz diye bir şeye rastlayamazsın
Göze sürme çekecek miktarda bile
Zecel tarzı, çağımız Endülüs'ünün genel şiir akımıdır. Şiirlerini (genelde) bu tarzda
söylüyorlar. Hatta on beş aruz vezninin hepsiyle zecel söylerler. Tabi bu şiirleri kendi
lehçeleriyle söylüyorlar ve "zeceli şiir" olarak isimlendiriyorlar. Aşağıdaki beyitler bunun
örneklerinden biridir:
Uzun senelerdir gözlerine aşıgım
Sende ise ne şefkat, ne de yumuşayan bir kalp var
Hatta görüyorsun ki, senin yüzünden kalbim nasıl da
lki demircinin arasında kalmış örse döndü
Ve göz yaşlan akıyor, ateş alev alev yanıyor
Çekiç darbeleri sagdan soldan geliyor
Allah savaş için Hıristiyanlan yaratmışken
Sen aşıklann kalbiyle savaşıyorsun