ibn-i Haldun - Mukaddime 2

-- IBN-I HALDÜN --
870
lbn-i Tivalevit, nağmeli şekilde bunun söylenişini işittiğinde, çok hoşuna gitti, sevinçten
haykırdı ve elbisesini yırttı. Sonra, ne güzel başladın ve ne güzel bitirdin, diyerek
lbn-i Bace'nin evine altınlar üzerinde yürüyerek gideceğine dair ağır yeminler etti. Ancak
lbn-i Bace bu işin akibetinden korktu ve bir formül bularak ayakkabısının için altın koydu
ve onların üzerine basarak yürüdü.
Ebu. Hattab bin Züheyr diyor ki, bir mecliste Ebu. Bekir bin Zühr, yukarıdaki muvaşşahanın
şairi Ebu. Bekir bin Ebyaz'dan bahsedince, oradakilerden biri yüzünü buruşturarak
ondan hoşlanmadığını ortaya koydu. Bunun üzerine Ebu Bekir bin Zühr dedi ki,
şu şiiri söylemiş olan birine mi yüz buruşturuyorsun?
Şarap içmek bana haz vermiyor
Papatya bahçelerinin üzerinde
Eğer o ince belli güzelin
Sabahları salınarak yürümesi olmasa
Veya ikindi ile akşam arası
Ya da kuşluk vakti şöyle demesi:
Soğuk şarabın neyi var ki
Ya nağıma tokat attı
Kuzeyden rüzgar esti
Dimdik fidanı eğdi
Hırkam onu kapladı
Kdlpleri mahveden şeylerdendir
Bizim için salınarak yürümesi
Göz ucuyla bir bak da, günahlarımızı artır
Ve o güzel dudaklarla
Aşk ateşini söndür
Hastaya şifa ver
O ahdinden hiç dönmez
Aşkı hiç sona ermez
Ve her durumda
Hep kavuşmayı umar
Hiç kavuşamasa da
Bunlardan sonra, Muvahhidin devletinin ilk dönemlerinde Muhammed bin Ebu
Fadl bin Şeref meşhur olmuştu. Hasan bin Düvedyerid, Hatim bin Said' in, (Muhammed
bin Ebu. Fadl'a ait olan) şu beyti okurken gördüğünü söylemiştir. (Şair sevgiliden bahsediyor):